Kalpler dolusu seviyorum

Dudu kuşları, rüzgarları kanatlarının altına almışlar yerden göğe secde ediyorlardı..
Gökyüzüne öyle abanıyorlardı ki uçarken, kuş bedenleriyle yalvarıp yakarıyorlardı Allah'a.

Yeryüzü ve gökyüzü geçmişi ve geleceğiyle sonsuz uykudaydı ben kalbimdeyken.
Alaca karanlık şafağa terk etti kendini…

Tövbe Rabbim
Tövbe Rabbim
Tövbe Rabbim diye.

Doğsa güneş aydınlansa gün.
Uyanıverse melek kılığında terörist vicdan.
Kalemim anarşist olmasaydı
Kendimin farkına varsaydım
Haykırsaydım dünyanın kulağına .

''Kral krallığını, köylü köylülüğünü kendi seçmedi!'' Bu dünya kurulalı beri diye.

İnsan ne bilsin?
Umutta da sabırda da hasat ne zaman?

Üzgünüm!

Onun bunun gölgesi olamam ben.

Ne vakit bencil yönlerimizi yok edeceğiz
Memnun etmeye çalışacağız etrafımızdakileri
Eminim yine de kimse memnun olmazdı.

Önce sen diyerek başlayalım mı?
Önce ben diyerek başlayanlardan memnun olmayalım.
Yeniden doğmuş olalım.

Bütün geçmişimizi kezzaba yatırıp dostlarımızı ruhumuzla ayıralım.
Yeryüzünden güneşe merhaba diyelim?

Biliyor musunuz?
Aldatılmayan olmak isterim bir kere de..

Ne zaman kendimi karşıma alsam, susarım, eririm, giderim kendi gölgemde.
Sonra!
Aşklarım dudu kuşlarını ve tövbelerle teşekkür ederim…

Beynimdeki terörist sabaha varmaz.
Vurur dudu kuşlarını, koyar mezara.

Gözyaşlarım yağmur gibi, kendini nasıl ıslatsın?
Baştan sona su, baştan sona buz kesilmiş.

Soralım mı kendimize
İnsan kendini nasıl aldatsın?

Kalpler dolusu…seviyorum....işte..........

Tarih 26 Haziran 2005 Zamanı / Şimdiki zaman / Zamane zamanı

Sabiha Rana

Fotoğraf: Milliyet