Kan damlamış elbiseler giyerdim

Karanlık ışıklar vardı
Yanan mumlar
Her titreyişte alevin titreyen gölgeler
Ve çığlık atan akşamlar vardı

Benim senin için denizleri çatlatacak kadar büyük sevdalarım oldu
Ve yaşaması kutsal hayatın

Hiç gün ışığı görmemiş gözler gibiydi
Birden bire açıldı özlemle

Yarınlarım vardı benim
Düne muhtaç
Bu güne minnettar
Ve ayrılığa kapalı kapılar
İçten kilitli

Kan damlamış elbiseler giyerdim üzerime
Sözlerinle parçalanmış kalp taşırdım
Uçlarını koparırdım güllerin açmasınlar diye

OYSA İPLİKLERLE ÖRÜLMÜŞTÜM
SERT DÜĞÜMLER ATILMIŞTI
RASTGELE YAZILMIŞ VE SİLGİ KULLANILMADAN KARALANMIŞTIM...

A.A.