Kanatan aşk

Engelliler de vatandaş! …Yol, su, otobüs olarak geri dönsün!..

Gerçek bir sevda şiiri düşlese, dillenir bilinççakımı

Bahar sancısı gibi depreşir iç monologu! Romantikliği yürek

Aykırılığı ilik dolusu… Martlaşır!..

<ı>Değersin şiirlemeye..! / Düşlesen.

Uğunduğun yaşam sana unutturmuşken aşkı

Masal kahramanı gibi açar yüreğini!.. Yırttırır

Taçlandırmak ister ırıp ırıp vuran mor acılarla.

<ı>Değersin yürek yırtmaya!.. / Bilsen

Simgesi gül elitin aklı bir karış havada

Delikan rüzgârı savurmuş içini!.. Hoyrat

Alışkanlıkla Türk gibi bakar alık alık..!

Afeti devran!.. Işıl ışıl akar gözlerinden yüreğine

Toros yüzlü yel değirmeni arama! Demirkazık’a koş!..

<ı>Değersin yel değirmeni aramaya..! / Görsen.

Teninde duyumsarsın! Bir de göğsüne yakın tutmuşsan

Aşk bıçağı kanattıkça ılgın ılgın yakamozlanır gözlerin

Ay vakti, kırıkların dökülür Güzel Yalı yamaçlarına!..

<ı>Değersin toz efekti gibi savrulmaya!.. / Acırsın.

Sevdasıyla uçurtan, her katmeri bir bülbül çığlığı gül

Stresin çarmıh çivisi!.. Nazın kemiğe dayandı!

Yokluğun Yozgat kenesi!.. Kendini kanatan ölüm!..

<ı>Değersin çarmıha gerilmeye!.. / Seversin.

Seyhan gölünde, yana yakıla sevda sektirdiğim gecelere

Öle örüle demlenen aşkı şiirleyen ellerime

Yanıyorum! Her dokunuşta… Bahar dalı ellerinle..!

Değer misin bilmiyorum, elemli nemli gözlerime?..

<ı>Bir yanım şiir! Aşkı kaldı düşlükte/Koklamazsın dağ çiçeklerini.

Semahı aksak nazende, gül çelengi yüzle dön artık

Çimli çiçekli yuvak yuvak aşk bahçemize…

Kanattıkça alkalitesi artıyor şiirliğin..!

Ali Akdemir

03. 06. 09

Çukurova