Kanatlarımız

Kanatlarımız ve yelelerimiz, burçak, tarlaları, gibi, rüzgârlara alışamaz. Çünkü   yalanları hiçbir, kanat, taşıyamaz. Kırk yıl, taşısak bir insanı sırtımızda yaranamayız. Sırtından, indirmeye, dur bir kere, yaptıkların anında unutulur.İyilik yaparken,senden iyisi olmazken,bir kere yapamazsan,senden kötüsü,de, olmaz genelde. Ondandır bindirme, sırtına, kimseyi, bindirirsen, de, indirme. Kural, bu olsa gerek. İyilikleri hesaplarız. Benim, falan, kişiye çok iyiliğim, oldu. Şöyle, iyilik yaptım, benim sayemde, o makama yükseldi  gibi. Yapılan iyilikler, söylenecekse eğer, bunun, adı iyilik olmaz zaten. Ayrıca, bu iyiliği, yaparken ,hiç menfaat, gözetmedik mi acaba? Elimizi, uzatırken, gözlerimiz, nasıl bir ifade sergiledi? Peygamber, efendimizin, söylediği gibi, bir elin verdiğini diğer el görmeyecek.Hangimiz buna uyuyoruz acaba? .Aslında,yaptığımız iyilikleri unutup,yapamadıklarımızı hatırlıyalım. Kulun bilmesi çokta önemli degil,Tanrı bilsin yeter bizim için. Kıştan sonra,gelecek olan baharada, toprak, kokusu, yağmur ,kokusu ,aşkları ,eker .Tohumlar, filizlenir. Lakin ,hiçbir, şey emeksiz, yeşermez. Büyütmek, zaman ister,özveri ister . Nasıl ,olursa ,olsun biz doğrulara vesile olalım. Unutmayalım, unutulmayalım. Yaşayanlar, yaşananları, Tanrının sonsuz adaleti ile ödeyeceklerdir