Karanfil'in Engelsiz Özgürlüğü...

Herkese merhabalar. 

Haykıracak nefesimi yazıya dökmek istiyorum. 35 yıllık birikimin hangisinden başlayacağımı bilemiyorum. Benim burada paylaşmak istediğim; aslında numaralı gözlük kullanan bir hanım olarak sosyal hayatta karşılaştığım zorluklar. değil. Eğer bu sıkıntılarımı yazmaya kalksam emin olunuz ki sayfalar yetmez. Belki de bir gün bu yaşadıklarıma dair bir kitap yazarım. Kim bilir? Neyse... Ben, bu karanfil kokulu köşemde, devletin üst yönetici kadrosuna şunu önermekteyim. Okullarda nasıl ki trafik dersleri varsa, engellilerle yaşama dair bir ders konulabilir. Fiziksel engelin, hiçbir şeyin engeli olmadığı anlatılabilir. Gerçi bu dediğin masaldan ibaret diyebilirsiniz. Haklısınız. Bu gün, ülkemizin üst düzey yöneticileri ülke vizyonunun belirlenmesinde önemli bir misyon üstlenmiş kişi veya kişilerden oluşmaktadır elbet. Bir takım betonlaşmış kalıpların öncelikle bu, üst düzey ekip tarafından kırılması veya kırılıyormuşçasına gösterilmesi gerekmez mi? ileriye yönelik artı gelecek için. Bir ülkede bu dediğim öneri yürürlüğe girse ne değişir ki kafalar değişmedikten sonra...