- Kategori
- Şiir
Karataş'a bir el deymeli gayri !

Bu
çok
güzel
pırıl pırıl
Akdeniz'de
bu ad neden
yok mu? bir bilen
baba! anne! neden,
ben akım niçin Karataş?
Güneş hicapta, gün üzgün,
Karataş’a selam durmuş hak,
Akdeniz’in suları ışıldamıyor,
O ak, insana hayat veren sular,
karşısında secde durmuş canan
Adanalı, üzgün bir gün daha yitti,
doyamadan Harbiş’in günbatımına,
masal köpüklerin sultanı Afroditi yok!
dalgaların her kabarcığında bir umut!
yudum alıp gitti o, zalim yılların karası
Bedestenci Çetin var masada! dost rakı.!
oturmak ne hoş Karataş'ta harbiş Ali şaşta
Fenerde, Saklı bahçe Levent kardaşa selam
selam vermek almak gönüllerde ama yetmiyor ki!
yetmiyor bölge fakir, ben fakir, sorumlu devlet fakir..!
ben baba derim devlete, ana demam asla ana ha..!
Hak arayan dayak yedi öpüldü, bu gün git yarın gel
vad ede ede baba oldular bana, sahip çık emi dayı..!
Karataş aşığı gariban bir yamayım adım Yusuf; yama..!
Kuyuda inleyen, güzellik timsali, yama, ek yüzarfin! Kim?