Katık

Uzayan gölgeler altında

Güneşi kovalayan kuşlarca

Havalanırmış sesler

Yırtılan bulutlardan

Gözler çakmak,

Çaktıkça

Sancıdan kavrulurmuş,

Alevi gölgelerin…

Yoluna sürgün umutlar

Sabrı ayazında katık ederlermiş

Aşkları…

Kızıl kan demlendikçe güneşler,

Çocuklar hiç ölmezmiş…