- Kategori
- Şiir
Katliam
Boşaltılmış bir şehrin son yolcusu ben,
Issız sahilde, hafızamı çıkardım çantamdan.
Söyleştik, dertleştik .
Katmerlenmiş acılar
Yanıtsız sorular, niçin / neden?
Dağlarda yankılanan seslerimize doğru
Çoğaldı misafirler,
Buğulu gözlerin neminden
Bir nefes medet uman
Bağrı yanık ağaçlar,
Sürüklenirken yamacımıza
Eteklerinde çürümüş yapraklardan
Yansıyan uğultular.
Kabardı deniz aniden
Sahile vuran dalgalardan düşen her katre,
Patladı yüreğimde.
Bir yığın çöp/naylon kusmuştu
Bulanık vücudundan.
Nesli tükenen orkinosun
Marketlerdeki kavanozlarından yükselen ahı,
Umutların tükenen nefesi ile son bestesini sundu
Bariton sesi ile.
Bu katliam niye be kardeşim niye
Duyuyorsan gaipten bir ses,
Azıcık da sen ağla
Şöyle, laf olsun diye.
Refik Başdere,
Ankara 3 Kasım 2018