Kavga mı dedin, yettim

Dünyanın en keyifli işidir.

Şöyle bağıra çağıra.

Kapıları çarpa çarpa kavga etmek.

Zirvesidir bir ilişkinin.

Tutkunun bir yansımasıdır.

ve ilişkide bir lükstür.

Herkes kavga edemez.

Herkes bağıramaz.

Herkes sen var ya diye başlayan ve uzayan cümleler kuramaz.

Aşkın bir dilidir.

Tutkunun dışavurumudur kavgalar.

Söyleyemediklerimizin biriktirdiklerimizin bir volkanıdır.

Lükstür lüks.

Aşktaki birçok değişik iletişimlerden en sevimsiz görüneni ama en lüks olanıdır.

İnsan tartışmak ister.

İnsan bazen anlaşılamıyorum diye bağırmak ister.

İsterde ister.

İnsan herşeyi ister.

Kavgalar olmasa ilişkilerin ömrü kısalır.

Tuzsuz yemek yer gibi

Hep tatlı yer gibi

Onun gibi birşeyler işte...

(YANLIŞ ANLAŞILMALARDAN KORUNMAK İÇİN ŞİMDİDEN SÖYLEYEYİM. ŞİDDETİ SAVUNMUYORUM. KAVGALARDA OLMASI GEREKEN İNCE ÇİZGİNİN ÖBÜR TARAFINDAN BAHSEDİYORUM. SAYGISIZCA GÖRÜNÜP İÇİNDE SAYGI VE AŞK BARINDIRAN KAVGALARDAN KİŞİLİK ÇATIŞMALARINDAN BAHSEDİYORUM. HERKESE DUYRULUR...)