Kayıplarınız ayıpsız

ey insan
aynalarla bakmadığın gün
beni bulacaksın
.


ateşli sevişmelerden bilinir yüzünde utanç
bundandır en çok geceleri görürüm seni
asırlardır tapınak duvarlarında bakire çığlıkları
büyücü kadınların memelerinde lanetli tanrılarınız

yırtığından buz mavisi bir bahar solukluyorum yelkenlerimin
gün yanığı küllerinle bütün kıyılara seni bırakıyorum
tüm zeytin dalları nem kokuyor
defne yapraklı taçlarıyla seni doğuruyor tekrar tekrar tanrıçalar
arsızca doğuyorsun
kum kum doğuyorsun
elif elif doğuyorsun
Afrika’ da ölümler siyah
sen inadına beyaz doğuyorsun
kırmızıyı seçiyorsun çoğalmak için
birileri
birilerine
birilerini vurduruyor
ve o meydanlara kanatlarını bırakıyor uğurböcekleri
uç
uç
uçmuyor pamuk tarlalarında mevsim


kemikler batmıyor aşk tohumu etlerinize
kimse suçlamıyor kefensiz ölülerde ellerini
akbabalardan mezar taşları
örtülmüyor iri gözleri çocukların
sen o gözlerde kıvrılıyorsun boy boy
ütopyolarıma dökülüyorsun soy soy
soyunuyorsun
ve ağlıyorsun kapalı kuyularıma
ışığı gözlerimde görüyorsun
benim gözlerim sana iyi davranır