Keçinin gerisi ve siyasetin cambazlığı

Bir kıssadan hisse de bizden olsun. Bilinen hikayedir belki ama bugünlere pek uyuyor galiba...

Koyunla keçi kırda hem otluyor hem de dolaşıyorlarmış. Vara vara bir dere kenarına gelmişler. Derenin karşı tarafı otça hayli bereketliymiş. Dere biraz sapr ve derinmiş. Geçmek için uygun bir yer ararlarken keçi hin hin bakarak koyuna:

- ''Ben buraları pek bilmem sen önden geçsen de bana yol göstersen nasıl olur'' demiş.

- '' Bilmeyecek ne var, üstelik sen daha iyi zıplarsın, ben de seni takip ederim'' diye cevaplamış koyun. Keçi üstelemiş:

- '' Yok yok , sen önden git ben seni takip edeyim''.

Koyun olur anlamında başını sallamış safça ve atlayıvermiş derenin öteki tarafına. Keçi başlamış gülmeye koyunun arkasını gösterip. Koyun sormuş bütün saflığı ile:

- Ne gülersin be keçi kardeş, ne oldu ki..?

Keçi gözleri koyunun arkasına takılı gülmekten kırılmakta ve oradaki her canlıya göstermekte. Zor bela yanıtlamış koyunu:

- '' Zıplarken kıçın göründü de ona gülüyorum''.

- ''Benimki bir kez açıldı be keçi kardeş, senin ki hiç kapanmıyor ya...''

Kıssadan hisse işte. Halk anlattı mı, deyim de yerini buldu mu paylaşmadan duramıyor insan.

Bir de şu var: İki yanlış bir doğru eder mi..?