Kedi, Ben ve Antisosyal Bir Lümpen.. Sokakta!..

Kediyle karşılaştım yolda,
yanıma geldi
kimse de yok etrafımda...
biraz konuştum onunla
aklıma geldi
Ne saçmalık bunca konuşma!

her şeyi planlamışız.

Kedi baktı bana
ben de ona

insan öğrettikleriyle bakınca!..
Oysa o öyle bakmadı bana,

bir ses... irkilmesi !..
esnedi yavaşça
sürtündü biraz sonra...

bakışlarından yine insan öğrendiklerimle anlam çıkarmaya çalıştım..

sonra güldüm kediye..
o da bana güldü mü?
sanmam
olsa olsa..
“....” demiştir; kedice, ama
bir an yer değiştirsek!..
istedim onunla

sonra bir anti sosyal geldi yanıma
böyledir sokakta yaşam!..
kediye pissst diyeceksen biraz ileride otur dedim kararlılıkla!

cıvıdı birden
"çok severim kedileri!.."anti sosyal
cıvıma başlayacak anladım
kedi anlamadı…!

çişi gelmiş…!
kedinin değil, anti sosyalin

sordu bana
"nereye?.."
ne nereye?..

kollarında da bir yığın çizik var bu arada...

Kedi umursamadı ...
Pisst demeyi istedim!..
Anti sosyala!..
Pissst dedim!..
Kaşlarını çattı müthiş bir aymazlıkla..
"Kime?..
Kediye mi?.." dedin dedi
"Sana!.." dedim sana!..

Kedi gitti...
Ben de..

Lümpen kaldı tek başına sokakta

bitti.