Kediler çöpte vicdan ararlar!

Siz hızlı hızlı evinize giderken, akşamın karanlığında .. Güzel bir yemekten dönüp, neşeyle arabanızdan inerken.. Yahut yemediğiniz yiyecekleri, ağzını sıkı sıkı kapattığınız çöpün içine koyarken.. onlar gece karanlığında ya da gündüzün şafağında tozun, külün, kırık camların içinde belki de uzun zamandır yemedikleri yemeklerini ararlar. Kimisi yaşlıdır, bazısının yavruları vardır , kimisinin sevgilisi. Hepsi güzeldir ama çöpte güzellik görünmez. Onlar bizim kuyruklu meleklerimiz, can dostlarımız kedilerdir, köpeklerdir.

Otuz yaşımda, eşimle beraber evimize kedi alıncaya kadar , ben de ortalama Türk insanı gibiydim. Ne hayatımda ciddi bir hayvan dostum olmuştu, ne onları dert etmiştim, ne de ne yiyip içtiklerini. Çevremden kedinin nakör olduğunu, köpek bakımının zor olduğunu duya duya büyümüştüm.

Şimdi anlıyorum ki eğitim insan hayatında en önemli şeydir. Ve yine anlıyorum ki çocuklukta öğrenilenler ve yaşananlar ömür boyu insan hayatına yön vermekte. Bu nedenle gelişmiş ülkelerde ; her şeyin temel bilgisi ve tabii ki hayvan sevgisi ilkokuldan başlıyor.

Eğer bir insanın ufkunu anlamak isterseniz, duygusal zekasını ölçmek isterseniz; çok basit bir şey yapın. Ona - kediler hakkında ne düşünüyorsun? diye sorun. Büyük bir yüzdeyle ''kediler nankördür'' diyecektir, hayatınızda yeni bir cahil ile karşı karşıyasınız demektir. Eğitimi, maddi durumu ne olursa olsun bu böyledir. '' kediler nankördür'' diyen bir insan; araştırmamış, sorgulamamış, yaşamamış, yani nerden bakarsanız bakın hayatı ıskalamış; paylaşımsız, narsist, kendini beğenen, egosit, hayvanların insanlar için yaratıldığına ilşkin iğrenç inanışları olan bir insandır. Sizce böyle bir insandan insana hayır gelir mi? insanlar açken hayvanlara yardım mı olur? demeye de kalkacaktır ama emin olun ki planlı, bilinçli, isteyerek insana dair bir şeyde yapmamıştır hayatı boyunca.

Çok insan tanıdım. Emekli hakiminden tutun da, iş adamına, öğrenciye, otopark kahyasına kadar. Hepsinin ortak özelliği ''kedi nankördür'' fikrine bir şekilde inanmış ve rahatlamışlardı. Emekli hakim ile önümde kediyi ceketiyle vurarak kovmak isterken tanışmıştım. Arkasından ''hayvanları sevmiyorsunuz galiba?'' demiştim. beklemediği bu tepki karşısında önce durumu izah etmeye çalıştı. Sonra vurarak kovmaya çalıştığı kedinin , her gün beslediğim sokak kedisi olduğunu görünce - ne sevimliymiş dedi. Sonra ben biraz bir şeyler anlatmaya çalıştım, sonra uzaklaşarak gitti.

Ben sürekli arabamda kuru mama taşırım. Evimin olduğu, işimin olduğu bölge dışında, sürekli geçtiğim ve nadir geçtiğim yerlerde sefil kedilerin dolaştığı bölgeleri bilmeye gayret ederim. Buralar ,genelde kendinden başka kimseye hayrı dokunmayan insanların oturduğu yerlerdir. O pis çöplerde, Tanrının yarattığı ne muhteşem güzellikte kediler vardır bir bilseniz? Ve aç olduğu halde yemeği yavrusuna veren anne kedileri görünce anlarsınız hayatın mantığını.

En son dün gece Dünya tatlısı bir yavru çıktı geldi çöpün altından. Uzun zamandır birşey yemediği belliydi. Baktım kimsesi yok;aldım eve getirdim, evdeki kediden gizleyerek bir odaya aldım. Eşimle göz göze geldik, yaramaz bir bakışla içeriye sıvıştım. Ertesi gün kim görse ''aşık oldum ben bu kediye'' dedi de başka birşey demedi. Allah yardımını gene esirgemedi ,hemen bahçeli bir Villaya yerleşti küçük kedicik. Böyle bir olayı eşim ve ben en az elli kere yaşamızdır.

Barınaktan kedi alıp ona da yuva bulmuşluğumuz, Gimanın kapısında dilenen hamile suziyi görüp ;Aralıkta her gece yolu oraya uzatıp beslediğimiz, sonra dayanamayıp şirketten bir arkadaşın evine almasını sağlamamız , bizim için sıradan ve olağandır.

Hayvanları tanıdıkça, insanların ne denli kibirli, egoist, kendini beğenmeye eğilimli, ön yargılı olduğunu gördüm. Hayvanlar bu basit sıfatların ise hep uzağındadır.

Ey İnsanlar! Ey hocalar! Ey bacılar. Ey kadınlar! Ey erkekler! Ey Türk Ulusu! Biliniz ki çöplerde çaresizce yiyecek arayan kediler varsa bölgenizde. Uyuzdan derileri dökülmüş, açlıktan sırtı çökmüş köpekler varsa evinizin dibinde. Ve doğuran kedileri yavruları ile en olmaz yerlere attıran şerefsiz Apartman yöneticileriniz varsa. Siz cafede, lokantada yemek yerken gözünüzün içine bakan kediyi kovduran bir sevgiliniz varsa..(daha dün gördüm. Üstelik kilo fazlası vardı bayanın, belki kedi yardım etmek bile istiyordu kendisine, bu durumdan kurtulması için) Yolda gördüğünüz kediye, köpeğe zevk için vuran bir arkadaşınız , bunu aşkla anlatıyorsa. Dükkanınızın önüne gelen yavru kediye su vermeyip, kovuyorsanız. Bilin ki siz İnsan değilsiniz. Bilin ki yaptığınız herşey boşunadır. ,

Herkese , sevgi ve paylaşım dolu günler dilerim. '' Dünyayı güzellik kurtaracak ve bir hayvanı sevmekle başlayacak herşey''