- Kategori
- Şiir
Kehanet...

kehanet...
Sen kendini koruyorsun
...benim yüreğimden
Çırpınıyor, uğraşıyorsun
Şarkılara sığınıyorsun
Sıkılıyor, bunalıyorsun
Tek kavgaya yalanlar sığdırıyorsun
Şiddetle yazdıklarını yırtıyorsun
sonra tekrar yazıyorsun
Kara bir kalemin tükenmez öfkesiyle
"hepsi sana" diye masal anlatıyorsun
Sen kendini kovuyorsun benim yüreğimden
Çıkmak istiyorsun -gitmek-
Kurtulmak göğüs kafesimin içinden
-ki her şey benim yüzümden-
Ve mantık diyorsun
Daha önce hiç olmadığından çok
bende akıl
...bende mantık
....bende yürek
paramparça...
Dinamitlenen kayalar gibi içimde hayat
İçimden yüreğine -sevdalı- akan
bir nehir olsun diye
Seninle bir yarışa girdim
okumazdım, okumaya
.....yazmazdım, yazmaya
...ağlamazdım, ağlamaya
Sonu belli olsada...
...................................16 kasım 2008.