Kendimizi ne kadar iyi tanıyoruz...

Gerçek beni bulmak..

Eskiden yaşadığım mutsuzluklara, acılara isyan ederdim. Gücüm kuvvetim kalmaz, gittikçe zayıf düşerdim.

Hayatımı o andan itibaren durmuş hissederdim. Artık yaşayarak, acı çekerek, deneyimlerek daha güclü olmasını öğrendim.

Öncelikle bakış acımı değiştirdim. Yaşanılan olumsuz durumlar sayesinde insan bazı şeyleri daha net görmeye başlıyor.

İlk başta dibe çöküyorsun.

Orayı her noktasına kadar teneffüs ediyorsun. İşte sonun sonu diyorum.

Sonra yavaş yavaş yukarıya doğru çıktıkça içinde hiç bilmediğin bir güç hissetmeye başlıyorsun.

Kendinle başbaşa geçirdiğin bu günlerde 'asıl beni' tanımaya başlıyorsun.

Kişisel gelişimine başlamış oluyor insan. Asıl önemli olan gercek beni tanımak, keşfetmek.

Hepimizin içinde bir cevher var.

İşletme Fakültesi ,Kişisel gelişim, şu an çalışmasam da insan kaynakları alanında deneyimli, anne..