Kendine Hoş Geldin

     Yazmayı çocukluğumdan beri severim. Kendimi en iyi ifade edebildiğim, yanılmadığım, beni hayal kırıklığına uğratmayan tek alan belki de o.  Çok önerilerek aldığım bir kitap olan “Kendine Hoş Geldin” bana kendimi ifade edebileceğim, hislerimi paylaşabileceğim bir fırsat daha verdi. Yıllardır yazmak istediğim o yazıyı iki farklı hisle yazıyorum. Hazırım.

     Kitabın yazarı Miraç Çağrı Aktaş tam da benim hislerimi açığa çıkaran bir cümle ile başlamış:

“Eskiden olsa tepki vereceğim, fırtınalar koparacağım şeylere yaprak dahi kıpırdatmıyorum.”

    Büyüdüğünü işte o an hissediyorsun. Hiçbir şeye şaşırmıyorsun ya da güçleniyorsun. Sinirlenmiyor musun? Hayır, aslında daha da fazlasını yaşıyorsun ama göstermemeyi öğreniyorsun. Değmeyecek insanlar için hayatını harcamamayı öğreniyorsun. Bağırmak istiyorsun, ama beklentin olmadığı için bakışların senin çığlıkların oluyor. İşte o çığlıklar senin tahammülün oluyor. Alışıyorsun…

    Alışma sana gereksiz insanlarla başa çıkmayı öğretiyor. Kendini ne kadar üzdüğünü, kırdığını, yıprattığını fark ediyorsun. Daha sonra her şeyin seni bulduğunu, artık halinin kalmadığını, önemsediğin şeylerin artık yok olmaya başladığını ve hiç kimseden bir şey beklememen gerektiğini fark ediyorsun. Akıllanıyor musun? Tabii ki hayır!

“Kendimi bir balkondan aşağı daha rahat bırakabilirim, bir insana bırakmaktansa.

Öyle çok korkuyorum insanlardan.”

                             Sabahattin Ali

    İnsanlar ne kadar savaş verirsek verelim işlerine geldiği gibi davranır ve biz izin verdiğimiz sürece cesaretimizi kırarlar.  Zamanında kendimden nefret etmeme sebep olan birçok kişi şu anda aynı savaşı veriyor. Büyük cümleler kuran, kendilerini bir numara sanan o kişiler sadeliklerini yaşıyorlar. Kızmıyorum onlara, bağışlıyorum onları. Kendimi üzdüğüm için kendime kızıyorum sadece. Nedenini bile bilmediğim gerçeklerime kendimi bu kadar kaptırdığım için, üzdüğüm için…

“Uğraşma boşuna. Seni ancak gördükleri ve duydukları kadar anlayacaklar. Gördükleri ancak kendi anladıkları olacak.”

          Hz. Mevlana

    Zamanında hayatıma aldığım ve anlattıklarımı anlamayacaklarından dolayı hayatımdan çıkardığım insanlara saygılarımı ve sevgilerimi iletiyorum. Onlar sayesinde ne kadar çok şey öğrendim. Neleri yapmamam gerektiğini öğrettiler bana. Onlar sayesinde kendimi daha çok sevmeyi öğrendim ben. Kendimle mutlu olmayı, yaşamayı…