Kerim’in ve bizim suçumuz ne?

Dizi başladığından beri, gelecek için kurduğu hayalleri suya düşen Fatmagül’ün durumu sorgulanıyor! Hatta tartışma programlarında bile O örnek veriliyor. Tamam, tecavüze uğrayıp o korkunç anları yaşayana kadar Fatmagül’ün suçu yok. Peki, ya sonrasında? Dik durup, bu çirkinliği gerçekleştirenler kim olursa olsun hesap sorması gerekmez mi? Hele bir de adını daha da lekeleyecek bir itirafı kabullenmesi istenmişse… Avukat Münir’le Mukaddes yengenin telkinlerine karşı suskun kalmak, bu da yetmezmiş gibi ‘Fatmagül’ün hakkı yok’ gibisinden saçma bir zihniyetle atılan çamuru kabullenmek suç değil mi?

Nişanlısının klasik erkek bencilliğiyle kapıldığı ruh haline ve nişanı bozmasına karşı acze düşmek, kişinin kendi kendisine tecavüzü! Gerçekleri ortaya çıkartmak yerine istemeden nikâh masasına oturan Fatmagül, hem suçu örtbas ediyor hem de tecavüz edip etmediğini bile hatırlamayan Kerim’in başını yakıyor! Onun bu tavrı, olaya ve kendisini anlamak yerine terk eden sevdiğine karşı tepki gibi görünse de aslında mahalle baskısından kurtulmak için seçilen kolay yol! Kerim de, dört duvardan daha büyük bir hapse mahkûm edilen asıl kurban! Bu noktada durup düşünmek lazım! Fatmagül neden baş başa kaldığında, Ebe Nine’nin yakarışlarına rağmen, komutana olayın gerçek yüzünü anlatmıyor da filozof gibi manidar konuşmayı tercih ediyor? Tabii ki, ‘evde kalma’ korkusundan! Bu açıdan bakılınca ‘Fatmagül’ karakteri sakıncalı! Çünkü kadını, bu tür saldırılar karşısında hakkını aramak yerine duygusal çöküntüye uğrayıp sinmesi gereken bir varlık olarak topluma dayatıyor.

Jandarmaya gelince, paranın gücü karşısında derinlere inmeden, Fatmagül’ün iki kelimesini tecavüz olmadığına dair itiraf olarak kabul etme yolunu seçerek güven zedeliyor. Hastane raporlarının ilk anda söylendiği gibi olmadığının vurgulanması da yaşanan komediye mazeret! Bize düşense, bu acizlikleri izlerken ‘Doktorun olay sonrası çoklu tecavüz raporu nasıl değişti? Yoksa tecavüz hayal miydi’ diye sorgulamak…

Anibal Güleroğlu