Keşke ömrümüzün yarısında erkek yarısında kadın olsaydık

Valla ben Türk olduğum için Türklüğü kabul etmiyorum, Türklüğü inceledim beğendim ondan; beğenmesem kabul etmeyecektim. Ne olduğum değil ne olmak istediğim önemli; Yahudi’yim derim olur biter, kökümden bana ne!

Yani bazıları gibi el mecbur Türk değilim, benimkisi benim tarafımdan onaylanmış kimlik.

Soyum da babamda biter, bende yeniden başlar. Ben bağımsız bir dünya bireyiyim, hiçbir zaman devam eden bir soyun halkası olamam; beğenirsem o başka…

Sonra Müslüman… Anam babam Müslüman’mış, bana ne! Din vesayet yoluyla mı geçiyor! Ha Müslümanlık dinini inceledim inandım beğendim, o başka.

“Bazı şeyler değişmez, değiştirilemez; Türk kanından olduğun için Türk, Müslüman bir anne babadan doğduğun için de Müslümansın; din ve kimlik parayla satın alınır gibi alınamaz”

Reste rest… Bu kamburu düzeltmek için Türk vatandaşlığından çıkmam gerekirse çıkarım, keza dinden de… Ne olacağıma kendim karar veririm, asla vesayet kabul etmem, Türk de değilim, Müslüman da! Böyle bir saçmalık olur mu ya, hakkımızda her şeye karar verilmiş; biz neyiz ulan!

Keza cinsiyet… Cinsiyetimden bir şikâyetim yok; olsaydı değiştirmek için uğraşırdım. Doğrusu kadınlık nasıl bir şey merak etmiyor değilim. Aslında keşke ömrümüzün yarısında erkek yarısında kadın olsaydık!

Diyelim ki Aleviymişim, umurumda değil. Amasya’da doğmuşum, Amasya benim memleketimmiş… Benim için her yer Amasya, memleket nedir ya! Türkiyeliymişim, Türkiye benim vatanımmış… Toprak parçası, beğenmezsem bırakır giderim; beğendiğim için Türkiye ülkem. Burada doğmuşum büyümüşüm, geç bunları!