Keşke var olsaydın!

Sana deliler gibi tapıyorum...

Seni anmadan bir an bile yaşayamıyorum...

Rüyalarımda sen, düşlerimde sen, işlerimde sen, aşkımda sen varsın...

Bir muhabbet, bir muhabbet ki sorma gitsin...

Ve nedendir bilmem, aklıma yanına aldığın Atilla İlhan geliyor...

"Ben ne kadınlar sevdim, zaten yoktular..."

Bizde birbirimizi bu yüzden mi seviyoruz...

Seni bilmem ama ben hiç'liği, hiçliğin yokluğunu seviyorum...

Sana bir sır vereyim mi?

Artık evrenin boşluğuyla konuşan ve "Sen" diye o boşluğa seslendiğini bilen sadece ben değilmişim, biliyor musun?

Hani seni pazarlamak için helikopterle camiye gidip iki kez eğilip kalkanlar var ya, onlarda senin hayal ürünü olduğunu biliyorlarmış...

Sözde senin yasakladığın ne kadar şerefsizlik varsa, hepsini keyifle yapıyorlar...

Eğer sen hayal ürünü olmasaydın ve gerçekten bu kadar aşağılık foseptik ürününü sen yaratsaydın ;

Sana Tanrı demek, Tanrılara hakaret olmaz mıydı?