Keşke

Otuz yedi yıl çalışıp emekli olduktan sonra geçen zamanın bir muhasebesini yaptım.

Yaptıklarımı ve yapamadıklarımı alt alta sıralayınca KEŞKELERMİN daha fazla olduğunu
görünce başkalarının hayatında KEŞKELER olmasın diye sizlerle paylaşıyorum.

-KEŞKE; maaş almaya başladığım günden itibaren her ay iki kitap alsaydım birini
okuyup kütüphaneme koysaydım. Diğerini de her ay başka birine hediye etseydim. Yaklaşık

dört yüz elli kitap okumuş olurdum. Bir de dört yüz elli kişinin kitap okumasına vesile
olurdum.

-KEŞKE; maaş almaya başladığım günden itibaren her ay bir ağaç dikseydim şu anda dört
yüz elli dikili ağacım olurdu.

-KEŞKE;  maaş almaya başladığım günden itibaren hey ay muntazam ihtiyaç sahibi bir

Öğrenciye burs verseydim en az otuz yedi öğrencinin okumasına katkıda bulunurdum.
KEŞKE;  Günlük tutarak bu günlere gelseydim.

-KEŞKE; hiç sigara içmeseydim, (sigara içilen ortamda oturmasaydım bile) Hele hele
rahmetli babamın bin bir güçlükle verdiği harçlıkla hiç sigara içmeseydim.

-KEŞKE; çalışma hayatım boyunca mesai saatlerine aşrı titizlikle uysaydım.(Hasta olmadan
rapor almasaydım, malzemeleri daha dikkatli kullansaydım.)

-KEŞKE; hayır işlerinde paramın en büyük rakamlısını, malımın en irisini ve en değerlisini
verebilme alışkanlığını kazanabilseydim.

-KEŞKE; Yüksek Okulda okurken anarşi olmasaydı da daha donanımlı olarak mezun olup
hayata atılsaydım.

KEŞKE; Tiyatroya gitme alışkanlığını kazanmış olsaydım.

KEŞKE;  Açıkoturum, panel takip etme alışkanlığı kazanmış birisi olsaydım.

-KEŞKE; günlük spor yapma alışkanlığı kazanıp, halen spor yapıyor olsaydım.

-KEŞKE; namazımı farz olduğu andan itibaren dosdoğru kılma, zekâtımı da düzgün hesap
ederek verme alışkanlığı kazanabilseydim.

-KEŞKE; Gözümün içine baka baka yalan söyleyenlerinin yalanları karşısında susmayıp,
yalan söylediklerini yüzlerine karşı söyleseydim.

-KEŞKE; İnsanların kötü taraflarını konuşarak değil de iyi taraflarını konuşarak bu günlere
gelseydim.

İnşallah, bunca keşkelerden sonra hayatımın geri kalan kısmında keşkeler olmadan ebedi Âleme göç ederim.

Fevzi Gültuna

Ocak 2013//Ankara