- Kategori
- Şiir
Kibir

Kaç saniye ki ömrümüz
Zamanın sonsuzluğunda
Herşeyin olsa ne olur
Rüzgâr bile toza eker tohumunu
Eksik olan sensin
Yolun sonuna vardığında
Güneşi bile parçalar bulutlar
Bir vakit olur
Kırılır gökyüzü
Tamah ve hırsta kalırsın
Varlığından kir biter
Canın kopar gider yerinden
Bir dal ararsın
Bulamazsın
Sonra da
Akıl gözün körlenir
Kin ve nefretin yüzünden
Ne kendini
Ne de yarını yükseltirsin
Kendini beğenirsin
Övünüp durursun
Yalanın yüzü yok ki
Utansın, kızarsın
Şekli de yoktur
Seninle bir tutulur
Çırçıplaksın
Sevgide kibir barınmaz
Onda gül bile dile gelir
Sen kerem sahibi değilsin
Cahilliğin şarap olmuş
Sen sarhoşsun.