Kılıçdaroğlu’na Trabzon’dan itidar işareti!

Trabzon’a ilk kez genel başkan olarak gelen CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu’nun iktidara ne denli yaklaştığını, Türkiye’nin bu zor şehrinde gördüğü ilgiden çıkarmak mümkündür.

Çünkü ülke ortalamasını yansıtan Trabzon halkının ortaya koyduğu ilgi, her zaman iktidar değişikliklerinin barometresi olmuştur.

Geçtiğimiz cumartesi günü Trabzon’un meydanını dolduran modern giyimli, türbanlı, genç ve kadın ağırlıklı binlerce seçmenin sosyal görüntüsü ile CHP mitinglerinde son yıllarda pek alışık olmadığımız insan coşkusu, en azından AKP iktidarının sona geldiğini ortaya koyuyor.

Ama mevcut kalabalıktan etkilenip, tez zamanda bir CHP iktidarı yargısını çıkarmak için zaman henüz erken..

Yine de görünen manzara, uzun yılların “tek tabancası” AKP’ye, yeni genel başkanıyla CHP’nin ciddi ve güvenilir bir rakip olarak ortaya çıktığı gerçeğidir.

Canayakın hareketleri, sade ve içten konuşmalarıyla, denilebilir ki CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu kısa sürede halkın vicdanında korunaklı bir alana oturdu.

Zaten AKP cephesinden ve din istismarcısı medyadan gelen “belaltı” vuruşları, küçümseme ifadeleri, bu panik halinin çaresizliği olarak kendini ifade ediyor.

Gittiği her şehirde sivil toplum kuruluşlarına, sendikalara, derneklere ilgi gösteren Kılıçdaroğlu, Trabzon’da da benzer projeyi gerçekleştirip, Pazar sabahını onlara ayırdı.

Ama ne ilginçtir, Trabzon’daki bütün sivil örgütlere çağrı yapıldığı halde, AKP ve MHP’ye yakın sivil toplum kuruluşlarından hiçbir başkan kahvaltıya katılmadı.

Elbette Trabzon Ticaret ve Sanayi Odası, Trabzon Ticaret Borsası, Trabzon Esnaf ve Sanatkârlar Odası gibi çok sayıda sanayicinin ve esnafın üye olduğu kuruluşların başkanları sorumlu davranıp, toplantıya ilgi gösterdiler.

Ama olur olmaz her etkinlikte boy gösteren Trabzon Barosu’ndan kimselerin olmaması, TMMOB’a bağlı pek çok oda başkanının gelmemesi dikkat çekiciydi.

CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, erken saatte geldiği yemekli toplantıda herkesle tek tek tanışmaya, herkesin söz almasına, istediği her soruyu sormasına özen gösterdi.

Katılımcılar da terör, insan hakları, demokrasi, anayasa değişiklikleri, iş güvencesi, kadın ve çocuk hakları, fındık ve tarım politikaları, emekli maaşları, sendikal sorunlar, partideki “politbüro”, AB’ye katılım, Kıbrıs, Kürt Sorunu gibi hemen her konuda sorular sordular kendisine.

Kılıçdaroğlu, sorulan bütün soruları tek tek not aldı ve yine tek tek yanıtladı.

Konuşmalarında bir arkadaş toplantısının rahatlığını ve güvenini verdi insanlara, uçağa zor yetişecek kadar zaman ayırdı katılımcılara.

Sorulara asla popülist, geçiştirmeci, “topu taca atmak” türünden yanıtlar vermedi.

Ortaya koyduğu samimiyet ve siyasal duruş, farklı görüş sahiplerini de etkiledi.

Örneğin partideki “politbüro” eleştirisine, “toplumdaki demokrasi birikimi neyse partiye de yansıması aynı oluyor”, fındık eleştirilerine ise ”Adıyaman’ın tütünü, Manisa’nın üzümü ne halde ise Karadeniz’in fındığı da o halde, tarımı ve hatta hayvancılığı bir bütün olarak ulusal bir politikaya kavuşturmazsak iyice batacağız”, yanıtını verdi.

Sendika ve emekçi haklarında da uçuk vaatler yerine gerçekçi bir duruş ortaya koyup, “biz altına imza koyduğumuz ILO standartlarını gerçek anlamda uygularsak sorunların büyük kısmı ortadan kalkacaktır” dedi.

Yakından tanıdıkça CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun nezaketli, ölçülü ve alçakgönüllü kimliğiyle, medyanın yakıştırdığı “Gandi Kemal”’den ziyade bizden birine, rahmetli Erdal İnönü’ye benzediğine inanıyor insan.

Sade, kibar, sabırlı, sempatik, dikkatli, ayrıntıları pas geçmeyen, insan merkezli siyasi yönleri ona çok benziyor.

Ancak rahmetli Erdal İnönü’ye oranla hitabeti ve beden dilini çok iyi kullanıyor, insanlarla temasa, sohbete, iletişime son derece değer veriyor.

Umarım ülkemizin CHP örgütleri liderlerinin erdemlerini kendi örgütlerine de egemen kılar, hem demokrasiyi içselleştirmede hem halkla bütünleşmede diğer partilere model oluşturur.