Kim derdi ki Konyaspor...

Kim derdi ki ligin dibine demir atmış ruhsuz ve heyecansız skorların takım Konyasporun,  şampiyonluğun bir numaralı adayı Başakşehir’e beş,altı maçta yiyeceği gol toplamını bir maçta atarak rakibini 4-3 yenerek sürklase edeceğini,

Kim derdi ki “aman gol yemeyeyim belki bir tane atarım “mantığını haftalarca uygulamaya çalışan ancak ne acıdır ki 49 gol yiyerek bunu da başaramayan  Konyasporun , ligin iki numaralı şampiyonluk adayı Trabzonspor’a  -hem de Trabzon’da- önceki haftanın tarifesini uygulayarak 4-3 yeneceğini,

Kim derdi ki son iki hafta öncesine kadar  31 maçta –sadece- 26 gol atabilmiş Konyaspor’un son iki maçta Başakşehir ve Trabzonspor’a toplam sekiz gol tarak tam anlamıyla dev bir gösteri yapacağını,

Bu son iki haftada Konyaspor’un icraatlarını Nostradamus dile gelip canlı yayında  önceden söylese garibi Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesine kaldırırdık. Ancak çok ilginçtir ki “kaybettiğinde değil,vazgeçtiğinde yenilirsin”ruh durumunu aktif futbolculuk hayatında  kariyerinin zirvelerine kadar yaşayan Bülent Korkmaz’ın takımı ile kenetlenerek bir mucizeye imza attıklarını gördük.

Futbolun bu zorlu arenasında gerek UEFA Avrupa Kupası, gerek UEFA Şampiyonlar Ligi , gerek UEFA Süper Kupası gibi kulvarlar da “vazgeçmeden” yarışarak başarılı olan ve o muhteşem atmosferde ter döken bu insanların başarılı olmaları asla ve asla  tesadüf değildir. O efsane  takımda  yıllarca oynayan Bülent Korkmaz ve Okan Buruk bu düşünceme en güzel ve güncel iki örnektir.

Sezonun en önemli olayı Başakşehirin şampiyonluğu olarak görünse bile Konyaspor'un bu mucizevi icraatları en az bir şampiyonluk kadar önemli ve değerlidir.

Ulusal Marşı “Korkma!” diye başlayan bu coğrafyada korkanların zafer kazanamayacağı tarihin bizzat kendisi ile sabittir.

Sağlıcakla…