Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

03 Mart '07

 
Kategori
Psikoloji
 

Kim korkar hain gerçeklerden!

Kim korkar hain gerçeklerden!
 

Bu ülkede bazen bakılmaz yüzüne iyimserliğin. O sebepten yazdın sen de ruhunun üstüne en fosforlu harflerle "GİTTİM GELİCEM..." diye. Gittiğin yerde "kelimeler tamirdeydi" vurdun kilit kilit üstüne. Gözlerin uzak ufukları tararken bitkin düştün cevapsız nedenlerin peşinde.

Şimdi bahara denk geldi dönüşün. Bakıyosun hayatın kıvamı maşallah pek yerinde. O yüzden güneşli masada yan gelip denize karşı, tatlı bir kahve söyle kendine. Seyreyle şehri, insanları... Ne zaman uzaklara gitse o iyimserlik; aynı sokakta yaşlanacakmış gibi birbirlerine beklentisiz, tertemiz bir sevgiyle bağlanan iki çocuğun kısa ama, ömrünün en uzun anlamına eşitlenen o muhabbeti gelip bulsun seni.

-Çok acıyor mu?
-Evet...Çok...
-Ama geçiyor...

Biri diğerinin yarasını üflerken daha çocukluktan biliyor acıların geçeceğini. Biliyor bir çocuk bile...

Gözlerin kamaşıyor güneşten. Duyguları ayaklandıran bir mevsime düşmüş acı gerçeklerin ve bugün herkes mutluluk üstüne yaşanası bir dayanışma içinde. Gelsin üstüne üstüne, kim korkar ki hain gerçeklerden. Hem çok abanırlarsa üstüne, de ki onlara

"...Aşkım da değişebilir gerçeklerim de
Pırıl pırıl dalgalı bir denize karşı
Yan gelmişim diz boyu sulara
Hepinize iyi niyetle gülümsüyorum
Hiçbirinizle döğüşemem
Siz ne derseniz deyiniz
Benim bir gizli bildiğim var
Sizin alınız al inandım
Morunuz mor inandım
Ben tam kendime göre
Ben tam dünyaya göre
Ama sizin adınız ne
Benim dengemi bozmayınız..." (*)

Hiç olmazsa bugünlüğüne... Efil efil bir rüzgar süzülüyor yakalardan içeri. Çapkın da biraz. Apansız havalandırır diye etekleri, eller tetikte. Tiril tiril kadınlar, elbiselerine bulanmış bahar. Sütliman denizin üstünde çiçek gibi kıpırtısız duruyor martılar. Karınları tok, almışlar nasiplerini mutluluktan. Deniz yine heybetlenecek kabaracak elbet. Yoksa keyfi mi kalır bu çakırkeyf halinin. Farkında olmalılar.
Bir de bisikletiyle hep sevgililerin sokağında biten, kırık bir kemancısı var şehrin. İyi ki hüzünlü şarkılarda ezberi bozuluyor, yoksa keyifli şarkılara gelmiyor sıra. Gelince de bir solukta çıkıyor aşk makamından şarkılar. Herkes pür neşe... ve hal böyleyken böyle. Dolayısıyla gülümsenecek elbette.

(*) Turgut UYAR'ın şiiri-Benim dengemi bozmayınız -

 
Toplam blog
: 80
: 1644
Kayıt tarihi
: 02.12.06
 
 

..