Kimi görsem sen sanıyorum

Düşlerimde gördüğüm biraz kaçak, biraz korkak gölge adam

Uzaktan beni gözlüyor

Ben ona bakıyorum

Kimi görsem sen sanıyorum

----

Gün, kirpiklerini kırpıştırıyor bir bebeğin

Ufak mızmızlanmalar ve pışpışlanmalarla dalıyor tekrar melekler mekanına

Dudaklarında bir anlık tebessüm görüyorum

Kimi görsem sen sanıyorum

----

Veyahut işe gitmek için koşar adım evden çıkıyor genç adam

Biraz ilerde kara asfaltta bembeyaz ekmek kırıntısı

Hemen eğilip alıyor, öpüp başına koyuyor nimeti

Grili apartman duvarının üzerine ufalıyor 'kuşlar yesin' düşüncesiyle

İşe geç kalıyor, kalıyorum öylece

Kimi görsem sen sanıyorum

----

Vakit öğle olmuş

Kulağıma şifa ezan sesi

Durmak(?) için camiden içeri giriyorum

Yüzü ellili yaşları geride bıraktığını,

Göz kapakları çok yükler taşıdığını anlatır gibi kapalı

İniyor sicim gibi yaşlar

Elleri göğe doğru kalkmış dua ediyor

'Evladım tez dön askerden' diyor

'Tez dön' ve susuyor

Yerden destek alarak kalkıyor

Eşarbının ucuyla siliyor gözyaşlarını çıkıyor dışarı, içeride kalıyorum

Kimi görsem sen sanıyorum

----

Koşuyor bir çocuk

Hava soğuk, çocuk yalınayak

Elindeki şeker ile karneyi sallıyor

'Hepsi beş' hayata karşı

Babasının yüzünden hayaller,umutlar,kıvançlar,yaralar,yılmışlıklar,kızlar ve oğullar geçiyor

Baba eğilip yeni soğuk kuyuları çıkarıyor poşetten

Çocuk ağlamaklı oluyor

'Hani uzunlarından alacaktın' diyor

Baba 'öbür seneye söz, hem de sarı olanlarından' deyip susuyor

El ele çıkıyorlar hayat yokuşundan, nefesim kesiliyor çıkamıyorum

----

Kimi görsem sen sanıyorum

Onu da hayra yoramıyorum

FBA