Kimliksiz kaldım İstanbul’(d)a

Şiir gibi bir kadını öptüm

Dudaklarından

Ve kimliksiz kaldım

İstanbul’(d)a


Sırtımda bıraktığın izler kanadı,

Şehirlerarası ayrılıklar düştü,

Düştü yarınlarıma.

Onlarca yüzüm döküldü,

Ve geriye

Sadece sana bakan yüzüm kaldı.


Öğrendim;

Aşk seyyah olmayı gerektirirmiş

Sevgiliye,

Sahip olmayı değil…