Kimyam değişti

Sabah sabah bir haber okudum, kimyam değişti. Genç bir adam, “canım birilerini öldürmek istiyor” demiş ve kuzenini öldürmüş… testereyle kesmiş, sobada yakmış..falan…

Fotoğrafına baktım o surat öyle bir caniliği kaldıracak gibi değil. Bebeto bir surat...

“Bu ülkenin sorunları nedir?” denildiğinde papağan gibi bir ağızdan, “işsizlik enflasyon, altyapı eğitim, sağlık...” uzatır da uzatırız...

Bunlar bu ülkenin sorunu mu? Elbette sorunu...

Bu cani Bebeto zengin bebesiymiş. Canilik yapmak için bir ev tutmuş ve 3 aylık kirasını peşin ödemiş. Arabası da varmış...

Asgari ücrete talim eden birisi olmadığı kesin...

Hastalandığında SSK hastanesine gitmediği de kesin...

Devlet okullarında okuduğundan da şüpheliyim...

Adamlar top oynarken birbirini öldürebiliyorlar. Demek oluyor ki bu ülkenin en önemli sorunu psikolojik...

Bir başkası sevgilisini testereyle kesiyor...

Bir diğeri sevgiliyi testereyle kesen caniye aşık olduğunu söylüyor...

Bu psikopatlığın ardı arkası kesilmiyor. İnsan okurken bile ürperiyor...

Bu ülkede çok önemli şeyler oluyor. İnsanlar kafayı yedi. Eskiden karıncayı bile incitmeye korkan bizler bugün zevk için birbirimizi keser hale geldik.

Sevgisizlik adam boyu... Baba öz kızını diri diri yakmak istiyor.

İçinde bulunduğumuz koşullar ne olursa olsun bu yaşananların bu koşullarla ilgisi yok.

Anadolu’da insanlar bir dilim ekmeği paylaşıyor, bir yudum suyu paylaşıyor. Sevgi saygı sebil... Orada koşullar ise malum...

“Köylü” diyoruz. Keşke hepimiz köylü olsak da sevgi saygı merhamet içimizden eksik olmasa...

Avrupa’da bir eyalette adamlar teknolojiyi reddetmişler ilkel şartlarda yaşamlarını sürdürüyorlar. Evlere elektronik alet girmemiş, bisiklete biniyorlar, çamaşırını bulaşığını elinde yıkıyorlar, tarlalarını kendileri ekip biçiyorlar...

Bu bana biraz da Birol Güven’in, “Midyeden Suşiye” adlı kitabını hatırlattı... Önce para pul için çalış çabala, istediğin herşeye sahip ol... sonra tam, “oldum ben” dediğin bir zamanda başa dön... Eskiyi arar hale gel...

Aslında galiba herkes aynı şeyi istiyor. Para pul vs. tamam da bize önce huzur lazım...

Tıpkı Tarkan’ın şarkısındaki gibi…

Sebebimden doğmuş oldum seçmeden
Çekeceğim derdim nedir bilmeden
Yüklediğin yükle yıkıldım kaldım ama
Vereceksen akıl verme istemem
Verme,verme,verme akıl verme
Vereceksen huzur ver,vereceksen huzur ver,

Azı karar çoğu zarar diyenler
Niye çok alırlar,hep az verirler,
Akla ikna olup aşkı üzenler
Sanma bizden daha mutlu gezerler
Verme,verme,verme akıl verme
Vereceksen huzur ver,vereceksen huzur ver,

Kârı nerden bilsin zarardan donen,
Döneceksen şimdi dön ben beklemem
Kovulur mu gönül konduğu yerden
Vereceksen akıl verme istemem
Verme,verme,verme akıl verme
Vereceksen huzur ver,vereceksen huzur ver

:) İyi bayramlar...