- Kategori
- Şiir
Kıyısına düşmüşüz yaşamın

yorgunkalemim
Ne uzaklık atabiliyor sevgiyi yüreğimizden
Ne de bir başka şeyi koyabiliyoruz sevginin yerine
Hiç çarpmıyor ki zaten yüreğimiz bir başka şeye
Kilitlemişiz gönlümüzde sevgisiz açılan bütün kapıları
Yorulmuşuz kıyısına düştüğümüz yaşamdan…
Kopmuşuz her şeyden, en kıyısına düşmüşüz yaşamın
Sadece geçmişten kalanları kuşanarak üstümüze
Özledikçe bütün anılarımıza tutunarak
Anılarımızı harmanlıyoruz özledikçe yüreğimizde
Ne bir adım ilerisi var yaşamın kıyısının
Ne de geriye dönüş var geçmişe
Yaşamın hükmüne boyun eğerek
İçine düşüyoruz yine suskunluğumuzun.
Ve çığlık, çığlığa düşüyoruz yaşamın kıyısından…
Yorgun kalemim