Kız Peşinde Koşamam Diye Müdür Olmadım

Herkes Kerim Korkut gibi zeki birinin neden yüksek mevkilerde yer edinemediğini merak ediyor.

Kimi beceriksizlik diyor kimi düzenin kurbanı.

İkisi de doğru değil tabii ki. Hatta fakirin çocuğu ileri gidemez lafı bile.

Pek becerikli değildim ama Türkiye gibi tırnak içinde ineklerin inekleyerek yüksek mevkilere geldiği bir ülkede evi takdirnamelerle dolu ezber kralı ben en az müsteşardım.

Düzenin kurbanı konusuna gelince; yalaka kişiliğim üstelik arsız ve yüzsüz mizacımla kapıdan girer bacadan çıkar kariyerin kitabını yazardım.

Ama ben doğunca affedersin bir b…k olmamaya karar vermiştim, anasını satacaktım dünyanın, sattım da!

İki şey bende yoktu övünmek ve dövünmek, övünmeyeceksem yukarıda ne işim vardı. Faydalı olmaya gelince kimseye yük olmayarak zaten faydalıydım.

Ben çok değişik bir insandım, hayat benim için bir şarkıdan ibaretti, dinleyip gidecektim.

Aksilik bu ya herkes benim müdür olmamı istiyordu, insanların düşüncelerine saygı duymayan biriydim ve bu güzel özelliğim halen devam ediyor.

Yahu müdüre bir baktım profil olarak; gözlüklü, saçları yok, göbekli filam bir şey. Milyon verseler ben böyle biri olamam dedim. Yüksek mevki demek de müdür demek.

Parayı da sevmiyorum üstelik. Benim sevdiğim şeyler belli: Aşk, futbol, siyaset (daha doğrusu fikir adamlığı) Görevi mantıklı bulmuyorum, makamı sevmiyorum; ben müdür olsam her gün dondurma yemeye kaçardım. Müdürlük mazbatamı dondurma parası yapardım.

Görüldüğü gibi ayrı dünyaların insanıyım. Kadın, şarkı, dondurma, deniz… Yahu bunlar varken insan müdür olur mu deli miyim ben!

Müdür kız peşinde koşabilir mi? Ayıp değil mi koskocaman müdürsün derler. Benim öyle bir derdim yok. Zamparalıkta yakalansam rezil olmam.  Vardı bizim müdürümüz benimle aynı yaşta, Beyoğlu’na yollardı beni, “İçim gidiyor ama ne çare müdürüm, bari yerime sen git”

Sinemada civelek Nuray’ın falına bakarken müdürüme o kadar acıdım ki koltuğunu kırasım geldi!

Müdür mü, Allah yazdıysa bozsun!