Kızımla Tartışma

Almanya'ya evlilik nedeniyle mühendis kızım gitti. Yaklaşık 2 yıl oldu. Çeşitli kurslara gitti. Bir Telefon görüşmemizde kendisini ziyaret eden ve uzak bir kentte oturan ve çalışan yüksek tahsilli kız yeğenim kendisine' annem vefat etti, dayım beni hiç aramadı' demiş. Kız yeğenim kırk yaşlarında bekar. Annesinin rahatsızlığında Türkiye'de tatsızlık yaşadık. Fazla bilmiş, saygısı zayıf, özgüveni yüksek. Almanya'da doğmuş okumuş. Üniversite hastanesinde asistan doktorla saygısız bir tartışma yaptı. Bana söz hakkı bile tanımadı. O gün ben ayrıldım,evlerine bir daha gitmedim.

Tabi, kızıma kızdım ama telefonda bir şey söylemedim.Kızıma mesajla;' kime telefon edeceğime ben kendim karar veririm' dedim. Aramızda mesajla küçük bir polemik yaşandı. Kızım mühendis, eşi de mühendis. Eşi çalışıyor. Kızım duygusal, annesi öldü diye aramam gerektiğini düşünmüş. Ama bu onun düşüncesi tabi. Benim kültürüme göre benim aramam gerekmiyor. Annesinin cenaze işlemlerini ben yaptırdım. Evime döndüm. Bir de yıllardır çalışan ağabeyisi var. Anneleri ölene kadar yakın bir ilişki içinde olmadık. Görüştüğümüzde kısa sohbet, havadan sudan.Hiç hediyelerini almadım. Mesela Alman çakmağı güzel olurdu. Hiç telefon görüşmemiz olmadı. Annesi vefat ettikten sonra benden telefon beklemeleri bana tuhaf geldi. Üstelik kızıma şikayet eder gibi. Kızımla aramızın bozulmasına neden oldu.

Almanya'dan annelerinin mezarını yaptırmaya geliyorlar Çaycuma'ya. İki teyzesine uğruyorlar. Dönüşlerinde benim oturduğum Düzce'den geçtikleri halde bana uğramıyorlar. Ben memur emeklisi halen üniversitede çocuk okutan biriyim. İrtibatımı kestim, kendilerine de bildirimde bulundum. Kızıma da söyledim, ilişkini kes diye. İkisi de bekar, bu yaşlarda hala evlenmemişler. Kendi hayatlarını yaşasınlar. Faydaları hiç yok ailemin huzurunu bozuyorlar. Babaları var Almanya'da. Ne iş yaptığı belli değil. Biraz da babaları ilgilensin. 

Kızımla tekrar telefonda görüştük, hatalı olduğunu kabul etti. Ara bozan tiplerden uzak dur dedim.