Kokuşmuşluk

Güzellikler yok oluyor birer birer
Umudun dışında
Bir tek o eskimedi
Bir tek o direndi yozlaşmaya.

Ne kadar sığ umman bildiklerimiz
Her geçen gün biraz daha alçalmakta
Kutsayıp, yücelttiklerimiz
Seviye topuklarda.

Tepe taklak insanlık
Yüreklere çöreklenmiş ihtiras pusuda
Meğer ne kadar masummuş sırtlanlar
Tüm suç insanlarda.

Birer birer hortladı
Buz tutmuş mezarlarından
Bilmem tarihin hangi karanlık çağı
Cirit atıyor dinozorlar meydanda.

Korku soluyor rüyalar
Kabus üstüne kabus
Firar etti hülyalar
Hayaller donma noktasında.

En zor sınavını veriyor sabır
Bıçağın kemiğe dayandığı nokta
Bu işkenceye hangi yürek dayanır
Çatırtılar yükseliyor taşlardan art arda.

Adres soruyor bir adam kapı kapı
Zor dostum
Çok oldu buralardan taşınalı
Aradığını bulamazsın bu çıkmaz sokakta.

İnsana ait ne varsa yitirdik
Bir çok değerimiz karıştı toprağa
Bir slogan insanlık adına
Önce akıllarda kutsanmalı
Sonra yürekleri kuşatmalı dalga dalga.

Tutup kaldırmalı yerden
Erdem, ahlak, insanı insan yapan her ne varsa
Eller uzanmalı yürekten
Daha fazla çiğnenmeden ayaklar altında.

Sami Bağcı