Korkmadan! Güneşi Tutsun Eller.

Dehliz karanlık, içinde insanlar,

Umut arıyorlar,

UMUT yok sanma sakın!

Karanlığın içinde birleşsin eller,

Biter, bir gün kötü emeller,

Zirvedeyim diye böbürlenenler,

Anlamaz!

Tepe taklak inerler.

Kılıçtan keskindir kalemler,

Işık saçan ümitler,

Hüzünlü bakan gözler,

ÜZÜLME!

Gün gelir!

Sevinç’e dönüşür elemler,

Biter bitap eden özlemler,

Unutulsun!

Tüm çekilen acılar,

Açılsın! Karanlık dehlizler,

Aydınlığın içine.

Eksilmesin! Artık yüzlerden tebessümler,

Mutluluğa kucak açan gönüller,

KORKMADAN!

Güneşi tutsun eller.

Ayşen Arslangiray Kura