Korkuyorum!

Korkuyorum diyordum da inanmıyordunuz değil mi? Bakın dün ne oldu?

Hanım, ufaklığı da aldı kızıma gittiler. Kerem'i görecekler!

“Gelirken bir sigara alın bana! Hatta bir karton olsun! Zam gelmeden bir haftalık sigaramı depolayayım!”

“Bırakamadın şu mereti! Kerem'e çikolata alırdık onunla ne güzel!”

“Çikolataya başlasın alırız! Unutmayın!”

Yarım saat olmuştu gittikleri ki zil çaldı! Canavar düdüğü gibi!

“Kim o?”

“Ben elektrikçiyim! Ahmet Bey’in evi mi?”

Elektrikçinin ne işi olur bizde? Sakın?

“ Yok! Ben Osman! Yanlış adres kardeşim!”

“İki numara değil mi burası!”

“Kardeşim mahallede sadece bizde mi iki numara var! Hem iki numara Ankara'da okuyor!”

“Abi kusura bakma!”

“Güle güle!”

Rahatlamıştım! Daldım televizyona! Kalbimin küt kütü de biraz azalmıştı!

Haydaa, gene zilin sesi!

Diafona konuştum tekrar!

“Kim o?”

“Abi Ahmet Bey'in evi mi?”

“Ne için aramıştınız?”

“Marangozum! Dolap kapağınız bozulmuş da!”

“Yok kardeşim yanlış geldiniz. Ben Osman!”

“İki numara değil mi burası?

“Baştaki biri düşmüş! “

“Allah Allah!”

“Öyle!”

Kalbimin küt kütü iyice arttı! Son sigaramı da yaktım. Ulan bakarsın kalpten gider miderim hemen kızı aradım!

“Anneni ver kızım!”

“Ne oldu baba? Sesin biraz boğuk geldi!”

“Ver ver, sorma!”

Hanım aldı telefonu.

“Hanım acele gel! Benim kalbim sıkıştı!”

“Geliyorum geliyorum. Elektrikçi geldi mi?”

“Ne elektriği?”

“Fırının kablosu kopmuştu da, elektrikçiye söylemiştim!”

“Gelmedi hanım!”

“Marangoz?”

“Niye gelecekti?”

“Dolabın kapağı düştü ya!”

“Bana niye söylemiyorsun lan! On paralık işler için milleti seferber ediyorsun! Ben yapardım o işleri!”

“Kaç sefer dedim duymadın! Gelmediler mi gerçekten!”

“Gel gel! Gelirken bir de tornavida getir! “