Korona Günlerinde Aşk...

Yaşamak bu denli zor ve sıkıntılı olmamıştı, dünyamız da! Coğrafyamızdaki, kimyasal savaş yeterli değilmiş gibi, bir de (Covid)-19 isimli Korona virüsüyle debelenip duruyoruz. Nereden çıktı şimdi bu Korona virüsü ki? Bu konuda şu ana kadar açıklayıcı bir bilgi de yok, aşısı da yok orta da!

Korona virüsün, ilk ortaya çıkışı, Çin’in Vuhan kentinde, binlerce insanın yaşamını yitirmesi, buradan, virüsün dünyaya yayılışı sonrası, hızlıca ölümlerin oluşması ve dünyamızın yaşadığı büyük şok! Korona virüsü nasıl oluştu veya birileri mi oluşturdu? Bu soruların yanıtı şimdilik yok! Böylesi, durumlarda şehir efsaneleri dediğimiz, kulaktan kulağa dolaşan söylentiler çokça olur. Korona virüsünü A.B.D. devleti özel bir laboratuar ortamında üretip, dünya ekonomisinde büyük aşama kaydeden, Çin’in ekonomisine zarar vermek için oluşturulduğunu söyleyenlerin yanında. Çin Devleti’nin, nüfusunu azaltmak için, kendisinin virüsü ürettiği…  Hatta, A.B.D. ve Çin devletlerin birlikte, Korona virüsünü üretip, dünyanın bozulan, ekonomik dengesini, Kapitalist sistemin işlevliğini yeniden kurmak için üretildiği söylemleriyle çalkalanmakta ortalık. Bu söylentilerin, biri dahi doğruysa eğer, sonuçta insana oluyor her şey! Yaşamak için ölmek mi gerekli? Bizim coğrafyamız çok ölümler verdi, yaşamak adına…  Yaşam her canlının en kutsal hakkıdır, dünyamız da! Ne yazık ki! Sonuç böyle değil hale hazır durumda… Ölümlerden geçilmiyor!

Yalnız, A.B.D. ekonomisi- Fed- faiz oranlarını eksi baz puanlara çekince ve dünya petrol fiyatlarında büyük indirimler olunca, dünya ekonomisi şoklar içinde, bir şok da, Korona virüsle de, tamamen dünya şok oldu! İster istemez insanın aklına, Korona virüsünün dünyaya yayılma serüvenin de Kapitalist sistemin parmağı varmışı düşündürüyor. Çünkü, Korona virüsü, erginlik çağı altındaki yaşa ve genç nesil de ölümcül olmuyor. 50-60 yaş ve üstü insanlar da, etkili ve de ölümcül oluyor, virüs. Emekli ve yaşlılar için, Kapitalist sistem yeter sizlere bu kadar baktığımız artık mı demek istiyor? Bana, genç nesil gerekli, yetişkin, taze kan isterim mi diyor ki, dünyanın emperyal sistemi? Yoksa, başka bir tezgah içinde mi, dünyayı yöneten, ağalar, beyler? Dünyamızdaki, haksızlığı, hukuksuzluğu, adaletsizliği, talanı, soygunu ve savaşı yaşayıp, görünce, kapitalizmin doymak bilmeyen sistemi içinde, insanın aklı başka bir şeyi düşündürmüyor.

Yaşadığımız dünya ekseninde anormal paralar ve servetler oluşturanların elinde, kontrolsüz büyük para sahiplerin yarattıkları ekonomik çatışmalar dünyanın ekonomik dengesini bozdu! Fakir, daha da fakir oldu, yoksullaştı. Zengin ve Fakir arasındaki makas anormal derece de açıldı, aradaki uçurum çok büyüdü. Avrupa ülkeleri, ürettiklerini satamaz bir hale geldi.  Dünyamızın bir tarafında üretimi çok olup, tüketemeyen yaşlı bir nesil, diğer bir tarafta, üretmeyen, her şeye aç, genç ve bakir coğrafyanın insanları vardı. Bu çelişkili durum coğrafyamıza, hale hazırda da devam etmekte olan kimyasal savaşı getirdi.

İnsanlar, yerlerinden, yurtlarından oldular. İnsan kanına susamış, kan emiciler,  işbirlikçileriyle birlikte, bölgemizi kana boğdular. Evlerinden, ocaklarından edilen binlerce insan mülteci durumuna düşürüldü ve çaresizlik içinde akıllara durgunluk veren şekilde botlara doluşup, başka ülkelere kaçışları esnasında binlerce çocuk deniz de boğulup, can verdi. Bu dünya tüm bu olup bitenleri hep seyretti ve bu dünyanın içinden birileri de bu savaştan servet sahibi oldu veya oldular. Halklar öldükçe, yoksullaştıkça birileri servetlerine, servet kattılar. Bölgenin halkları savaştan ve ölmekten susandılar ama, kan emici vampirler, öldürmekten bıkmadılar.

Artık, doğa mıdır bunca acı ve ölüm karşısında harekette geçip? Azgın ve de doymak bilmeyen, kan emicilere dur demek istedi acaba? Bilemiyorum!  Korona virüsü, dünyayı sardı, hızlı bir şekilde yayılmakta. İnsanlar virüsten değil de panikten ölebilir gibi sanki. Aşırı şekilde, panik var insanlarımız da! Kolay değil can bu! Tabi bunu yanında Korona, morona takmayan insanlarda var. Virüsü ciddiye almayanlar, virüsten de tehlikeliler haberleri yok! Bakalım ne olacak! Geçer, geçmesine bu günler de, çok acılı geçmez umarım…

Sedat Çalışkan