- Kategori
- Şiir
Koza

Masum bir papatyayız,
Dünya tarlasında açan,
Bir yaprağımızı koparıyor,
Her karşımıza çıkan,
Sorup duruyor,
Geliyor, gelmiyor,
Seviyor, sevmiyor,
Bitiyor, bitmiyor,
Diye diye, bir sürü soru,
Bir ömür, geçip gidiyor,
İlkbahar, yaz, sonbahar, kış,
İşlenip gidiyor,
Bir ömür, nakış, nakış,
Her nakış,
İyi, kötü,
Hüzünlü, mutlu,
Hoş ya da nahoş,
Bir an, geçmişe bakış,
İlkbahar, yaz, sonbahar, kış,
Bir büyük aldanış,
İnsan aldanıyor,
Ve tüm yaprakları,
Koparılıyor, kapış, kapış,
İnsan üzülse dahi,
Kaybettiği yapraklara,
Sonra anlıyor ki,
Bu aslında,
Yüklerinden kurtulmakmış,
Tıpkı bir kelebek gibi,
Yükseklere kanat çırpmak için,
Kozadan, kurtulmak lazımmış…
Mustafa Murat Güngör
06.07.2017