Kraliçe denilince aklıma geldi. "Siyasi"

TUVALET TEMİZLEYİCİSİNDEKİ ZEHİR

Televizyon, gazeteler, radyolar, yeter kardaşim, ne olmuş; kraliçe gelmiş gelsin de, bu ülkenin birilerinin gelip gitmesinden yapılan özel ilgiden rahatsız oluyorum. Neden mi?

Temiz pak süt gibi, bilen, idareci, yapıcı, etkisi, rüzgarı insanlara örnek, unuttum sömürgeciliği özel olan bu insanların davranışları; beni gerçekten üzüyor. Hatırladım da; Biz hancı onlar yolcu da.

Osmanlı her cephede çarpışırken kalelerinin bazıları kazanılıp, diğerleri askerlerini esir vermişti.

İşte 1918 yılı Filistin cephesindeki; o, asker gurubu Osmanlı, Türk askerlerinden oluşan 150 bin kişilik, 16. tümenin 48. alayına bağlı olan neferler, esir edilince, toplatıldı. Mısır'ın İskenderiye şehrinde bulunan, önceden Osmanlı tarafından yaptırılan "Seydibesir KuveysnaOsmanlı Useray_ıHarbiye" kampına yerleştirildiler. Askerlerimizin çektiği esir muamelesi; filmlere konu olacak kadar acı.

Ermeninin nerde parmağı yok ki, işte bu esir kampının nazik tercümanları olarak sahnede hazırlar. İngiliz komutanlarının; söz dinler tavrı, sanırım gözlerden kaçmaz. İşte savaş iki yıl sonra bitmişken, esirleri sağlam bırakılırsa; Türkler gene saldırabilirler, eğer esirlere ders verirseniz cesaret edemezler değip, ingiliz komutanların beyinlerini yıkayıp, aynı zamanda Türklerin söz ve cümlelerini de çarpıtarak tercüme etmelerinden kızan komutanlar, askerler için; bu gün bile vahşet! dedirtecek sahneler yarattılar.

Ermeni tercümanın bulduğu fikir, ingiliz komutanın hoşuna gitmişti " pis, Türk'ler dezenfekte olmalılar, havuzu su ile doldururar içine "krizol" denen aklandırıcı maddeyi dökerler. Askerleri bir iki bağırma veya suya girmeyenleri tüfek dipçikleriyle vurarak suya sokarlar. Manzara dehşet vericidir! Ayaklarının yandığını görüp kaçanları, bu sefer başlarını suya sokturulunca sudan çıkanlar bir daha dünyayı göremediler ve Osman'lının 15 bini kör olarak döndüler. Ben orda olsaydım 15 bin kör askerin anısına majestelerine gözlük hediye ederdim, ya Ermeniye, onada kıyamete kadar kapımı kapalı tutmayı; kanun sayardım. Bizim 21. yüzyıl dediğimiz de hala ülkesinin simgesi de olsa; koruyan ingilizler. Acaba hangi hayallerin şemsiyesinde, oturmak süslüyor yüreklerini?

Oğluda gelince bir takım islami süslemelere mahzar olmuştu. Baba evi kiliselerine gitmemişlerdi.

Ataları angilikan da yanlış mı biliyorum.Söyletmeyin beni midem karıştı.