KT 20: Festivalin on üçüncü gününde üç film daha gören "abla"nın memnuniyeti sonsuz.

Güzel bir ABD -aslında Mira Nair'in yönettiği bir Hint- filmi, Adaş; Amerika'da doğan ve sıradışı adının anlamını babasının beklenmedik ölümünden sonra kavrayan genç Hintli, turist olarak gittikleri Tac Mahal'de mimar olmaya karar verir. Ama kardeşi ve kendisi her şeyden önce Amerikalıdırlar; zaten babaları filmin başlarında "Başkanının adı Jimmy olan bir ülkeden ne bekleyebiliriz ki?" diyerek olup bitene esaslı bir teşhis koymuştur.

 

Bir Fransa-Fas-Almanya filmi, www: What a Wonderful World; yönetmenin esas oğlanı da oynadığı filmlerden. Eğlenceli, gerilimli filmin trafikle ilgili koreografik sahneleri "abla"ya eski Fransız filmlerini hatırlatır.

 

Çok güzel bir Türkiye filmi, Beynelmilel; iki yönetmeni, iki oyuncusunun katılımıyla ve kız kardeşiyle izlediği filmi "abla"da, kardeşi de pek beğenirler. Senaryosunu yönetmenlerden Sırrı Süreyya Önder'in yazdığı film; kendi halinde yaşayan insanların, altyapıları olmaksızın eylem koymaya çalışmalarının neden olduğu acıklı karışıklıkla biter doğal olarak.

 

İzleyicilerden birinin "O yıllarda eşcinsellerin de çok büyük baskılar gördüklerini, bunu da anlatmayı düşünüp düşünmediği..." sorusuna S.S. Önder "Bunu da bu dönemi/olayları içeriden yaşayan yönetmenler anlatsın" diye cevap verir. Söyleşide nihai mesaj, oyunculardan biri olan, Meral Okay'dan gelir: "Umut var"  der, "her zaman, her sabah iman tazelenmesi gereken umut, var!"