KT 24: Anneler Günü yaklaşırken "abla"nın da söyleyecekleri vardır.

Dünya Planeti'ndeki 24. yılında "abla", anne olur. İlk bebeğini, ne olduğunu anlayana kadar düşürmüştür; annesinin yoğunlaştırılmış özen ve bakımındayken bir komşusu "Düşüğün bacağı içerde kalır" dediğinde bunu kürtaj defosu olarak algılayacak kadar toydur. Komşunun dediği çıkar, "abla" yeniden hamile kalır, her iki hamilelik de planlanmış değildir ve takvim metodu denen bir korunma yönteminin güvenilirliği hakkında sorulara yol açar.

 

"Abla"nın bir kızı olur, doğum odasında iki ebe tarafından teselli edilişine hiç aldırmaz, çünkü bir kızı olsun istemiştir, ne güzel!

 

Annelik, mükemmeliyetçi "abla" için zor bir iştir, hiç deneyiminin olmadığı böylesi derin bir konuda ne yapsa istediği verimliliğe ulaşamayacaktır. Anneliğin ne olduğuyla ilgili kitaplar alır. Birinde, anneliğin hormonal/öğrenilebilir bir davranış olduğunu, annelik hormonu alan erkek farelerin, dişi/anne fare gibi davrandığının gözlendiğini okur. 18. yüzyılda çocuk eğitimini konu alan bir başka kitapta da, Fransa'da çocukların sütannelere verildiğini ve bedel karşılığı bir yaşa kadar büyütüldüklerini okur. Karar verir: Kızının en iyi arkadaşı olacaktır, bu daha başarılabilir bir hedeftir.

 

Kız büyür, hatta evlenir, ana-kız şimdilerde birbirlerinden memnun görünmektedirler. Ama yine de "abla" bu hassas konuda nihai bir şey söylemek istemez: Bu, herkesin en doğrusunu kendisinin bildiği, zaten en doğrusunun da bu olduğu bir konudur.