Kurban Bayramınız Kutlu olsun!

Kurban Bayramı'nın ardından yanıtlamamız gereken soru: ''Senin İsmail'in kimdir?''

Bizim her tarafımız İsmaillerle dolu. Gönlümüzü Allah sevgisinden başka her şey doldurmuş. Biz kendimizi Allah'ı seviyor biliyoruz. Ama boşuna! Yüreklerimizde İsmaillerimizi kesemediğimizden Allah'a yer bırakmamışız. Her gün kurban bayramı olsa, kese kese bitiremeyiz yıl boyunca İsmaillerimizi. Namaz kılarken bile gönlümüz kayıveriyor Allah'tan gayrısına.

Gerçek kurban bayramını bu gönlümüzdeki İsmailleri kesebildiğimizde yani putlarımızı yıkabildiğimizde gerçek kulluğa kavuşacağız. Resulullah'ı anamızdan babamızdan bütün akrabalarımızdan daha çok sevmedikçe ve Rabb'ımızı her şeyden daha çok sevmedikçe yani gerektiğinde yoluna canımızı bile vermekten çekinmez duruma gelemedikçe gerçek müslümanlar olamayız.

Kurban Bayramı süresince hep bunu düşünmüşümdür. Bir koç kesmekten başka Allah uğrunda neyimizi feda edebiliyoruz ki?

Gerçek müslümanlık gerektiğinde anamızı, babamızı, bütün sevdiklerimizi geride bırakabilmek hatta çok zor durumda kaldığımızda ülkemizi bile terk edebilmek -hicret-. Yani özgürce dinimizi yaşayabilmek ve imanımızın yudum yudum tadını çıkarabilmek için her şeyimizden vaz geçebilmek. Bu işte mü'minin özgürleşmesidir. Kurban bence mü'minleri bütün ayak bağlarından kurtaran bir kurtuluş sembolüdür. Kurban gerçek kulluğa kavuşmaktır. Yani Rabb'ımıza ve onun dostlarına yaklaşmak ve onun düşmanlarından uzaklaşmaktır.

Senin İsmail'in kimdir ya da nedir? Ayak bağlarımızı koparabildik mi? Özgürleşebildik mi?