Kutupluluk Ateşi

Yürek aşılama vakti!...
Anlamadığım ezgi yerine ney çalsa, beş vakit
Hayatın diyalektiğine düşen yoz yüreklere
Meltem gibi ılgın ılgın… İlahi ses gibi vururdu imge rüzgârı
Tünü günü yumuşar, yumuşatır içini insanı
Hayat betimlemesi, alın kırışıklığı açılır… Genişler günü tünü
Kanamazdı gelecek ağrısı çeken sokaklar
Işıl ışıl ışıldar özgün yüzler… Bilsen!
Severdin…
Gül pampal pampal açmadı!... Suyu az mış! Ney iyi gelir...?
Ahımı alan düş taciri kavalcı
Ney sesinin keyfine varsan, bırakırdın
Kuru inadı, gölge boksu yapan belagâtı...!
Pılını pırtını topla git demem! Nefret iz iz!...
Sema hak, sak, ay ak bozuk!... Hal kopuk...!
Yok yoksul çekiyor, ham hum götüren kapitalistin krizini!
İntiharla zoru zoruna hayat deliğine süpürüyor kendini!
Kılı kırka yaran Sırat Kılıcı, gövdede sınanacakmış!... Unutma!
Hacı, hoca, dedeyi yoldan atıyor siyasetin diyalektiği!...
Sevmesem de...! Aşkınlık adına, yüzün gözüm üstüne…
Bilmesen de kültürünü, uzat Yunus yüreğini!...
Kutupluluk ateşinde yakma Anadolu han’ı!...
Yunus’un yürek yurdunu seversen...?
Cennet çiçeği kokusu denk düşer yüzüne!...