Kuzen Efe ve Çınar sizi afacanlar sizi...

Kuzen Efe, Mart ayında 3 yaşına girdi. Annesi hep söyler; Oğlum çocuk olamadan sizin yüzünüzden hemen abi oldu’ diye.

Efe'nin Annesi Öğretmen, Babası Polis. Babasının görevi gereği Rize'de yaşıyorlar. Tatil zamanlarının tamamını da Ankara da geçiriyorlar. Efe'nin Ankaraya geleceğini öğrendiğim zaman takılıyorum bizimkilere oğlumun kuması geliyor diye.

Çınar şuanda 2 yaş sendromu yaşadığı için kuzeninin ve evdekilerin burnundan getiriyor. Çok kıskanıyor. En kötü oyuncak bile bir anda kıymetli oluyor. Evdeki oyuncakların hiç birini paylaşmıyor.

İşten eve gelince evdekileri helak olmuş vaziyette buluyorum. 'Senin bu oğlun varyaaa' diye başlayan cümleler, çok fena, çok kıskanç, Efe bu kadar kıskanmıyordu, zorla yemek yedi, Efe ne yapıyorsa oda aynısını yapmaya çalışıyor gibi uzayıp giden benzer cümleler...Tabi bu cümleler söylenirken bizimkilerin sevgi dolu bakışları arasında dahad a çok şımaran Çınar'ın munzur bakışları ve ifadelerini görmenizi isterim.

Aslında önceden olsa belki bu duyduklarım beni üzerdi ama artık üzülmeyip kendimi pişkinliğe vuruyorum.

'Ne yapalım benim oğlumda kıskanç yapacak birşey yok. Dur deyince duracak yaşta değil ki. Hem siz şımarttınız bu kadar ' deyip geçiyorum ama ben biliyorum ki oğlum şuanda 2 yaş sendromu yaşıyıor.

Herşey benim olsun, benden başkası sevilmesin ve dünya benim etrafımda dönsün istiyor. Bu isteklerini dile getirirken de çok fazla öfkeli ve sinirli oluyor.

Hamileliğim zamanında bir arkadaşımdan yeni doğan bir bebeğin ağzından yazılmış bir mail almıştım. Kuzenden intikam alınacak diyordu mailde. Sanırım Çınar şimdi yeni yeni intikam almaya başladı.


Kapıdan içeri girerken hemen iki afacan saklanıyorlar. Gidip önce Efe’yi buluyorum çünkü bunu beklediğini biliyorum. Çok seviyorum Efe’yi biliyorum oda beni çok seviyor. Gerçi Çınar bu durumdan dolayı fazla memnun değil ama …

Efe gel bir öpeyim seni diyorum hayırrrrrrr diye bir ses geliyor Çınar'dan beni öp, Çınarın annesi, ben öpcem, ben yiyecem , benim, benim, benim...

Efe’nin soruları bu aralar hiç bitmiyor. Neden, niçin, nasıl vs.

Geçtiğimiz günlerde Çınar ve Efe’yi gezmeye götürdüğümüzde;

Efe: Yenge neden bu binanın dışında başka merdivenler var?

Efeciğim o merdivenler yangın merdiveni .

Neden yapmışlar peki.

Eğer binada yangın çıkarsa binanın dışından kaçmak daha kolay olur da o yüzden yapmışlar.

Yangın neden çıkıyor ki?

Yanlışlıkla bazen insanlar yangın çıkarabilir.

Yenge kim çıkarıyor?

O binada yaşayan insanlardan biri.

Bu arada Kemal birşey soruyor. Bende cevaplamaya çalışırken .

Yengeeeeeeeeeeee

Tamam Kemal sonra sor deyip susturuyoum eşimi.

Efendim Efe.

Yenge bu merdivenlerden anneannemlerin binada var mı?

Var Efeciğim.

Peki sizin binada varmı?

Yok Efe.

Niye?

Çünkü bizim binamız biraz eski o yüzden yapmamışlar derken parka geldiğimizi farkediyorum ve içimden çok şükür deyip arabadan iniyorum. Çünkü yolculuğumuz birazdaha uzasa bu konuşmanın daha da uzuyacağını ve açıklama yapımıyacağım bir boyuta gelebilmesinden kokuyorum.

Afacan bunlar afacan herşeyi bilmek, herşeyi öğrenmek istiyorlar. Yeni nesil bunlar umarım bu merakları ömürlerinin sonuna kadar daim olur ve her şeyi öğrenmek için hep bir çaba içinde olurlar.

Efe bu hafta sonu ailesiyle beraber deniz tatiline gidiyor. Bakalım bizim ki ne yapacak tek kalıpta oynuyacak arkadaş bulamayınca abi abi diye dolaşar artık oda oda …

Çınar 3 yaşına geldikten sonra biraz daha işimiz kolaylaşacak biliyorum. Biraz daha sakinleşecek inşallah yani umarım öyle olur…

Sevgilerimle...