- Kategori
- Haber
K.Yaka'da kar var. Şimdi "Atatürk'ün askerleri var. "Yaşa Mustafa Kemal Paşa yaşa" diye haykırdılar!

Çoluk çocuk, karla gelen mutlukukla neşe küpüne battılar. Şu çocuğun kar altında neşesine bakın siz.
Karşıyaka, Karşıyaka olalı, böylesine aşk ile, sevda ile, candan, ciğerden, yaprak sarması, dilber dudağı, gerdan kırması, hanım göbeği, aşık çatlatan bir havaya girmemişti. Böylesi nostalji, böylesine sıcaklık, hiç yaşanmamıştı. İnsanlar, öbek öbek kümeleşmişler, kemikleri çatırdatırcasına sarılmamıştı birbirlerine. Tam 50 bin kişi, çarşıyı doldurmuşlardı.
Bu gecenin özelliği, aslında “sevgililer gününde nostalji yaşamaktı” Koskoca çarşı, iskeleden, Migros sokağına kadar, iğne atılsa yere düşmek için aralık bulamayıp havada kalacak cinsindendi.
Ve de en önemlisi, Karşıyaka’lıların kar sevdasıydı. Kar yağdıracaklardı Herkes kalın kalın giyinmişti.
KARŞIYAKALILAR KARI GÖRÜNCE ÇILDIRDILAR SANKİ. SEVGİLİSİNİ KAPAN, BU SEVGİLİLER GÜNÜNDE ŞARKILARLA, TÜRKÜLERLE, KAR ALTINDA EĞLENDİLER, NOSTALJİYİ YAŞADILAR.
İzmirli, her şeyi kadere bırakan insandı. Gözleri yarı kapalı, yaşadı o geceyi. Yanında sevgili olmasa dahi. Çoğunluk, gençlerdeydi. Sevgilisini kapan gelmişti. Hatta üst kattaki komşunun kızını kapıp getirmişti. Bunu, oracıkta tanıştığımız Handan İşcen ver Bahar Karaca söylüyordu.
Uludağ’da kar sıkıntısı var. Kayak hayatı, dağ hayatı durdu duracak vaziyette… Karşıyaka’ya öyle bir kar yağdı ki, işte o zaman millet, bando eşliğinde “ Bu fasulye iki buçuk lira, hem kaynasın hem oynasın diyerekten o kadar güzel oynadı ki, bandocular nota üfleyecek nefesi kalmamıştı. Hayranlıkla seyrettiler.
O gece, günün şerefine herkes Kaf Sin Kaf’lı oldu. Herkes birer Belediye Başkanı oldu. Herkes Cevat Durak oldu.
K.Yakada kar var, kar. Hepimiz, Mustafa Kemalin Askerleriyiz diye diye sloganlar da atıldı. "Yaşa Mustafa Kemal Paşa Yaşa" hep birlikte haykırıldı. Dakika başına da Onuncu Yıl Marşı söylendi. Dağlar taşlar inletildi.
Cevat Durak da veda hutbesi gibi konuştu. Etraftan “bu bir veda konuşması oldu” dediler hüzünle. Ama kimileri hüzün duymadı. Gözleri yağan karda, gözleri sevgilerinde, kulaklar Kaf Sin Kaf marşındaydı.
MOVA PETROL''DEN HANDAN iŞÇEN VE ARKADAŞI BAHAR kARACA,, CADDENİN EN KRAL PASTANESİNİN ÜST KATINDAN OLAYI BAŞTAN SONA SEYRETTİLER. ONLAR DA SUN'İ YAĞDIRILAN KARIN NOSTALJİSİNİ YAŞADILAR. ÇEKİMLERDE YARDIM EDİP, YER VERDİLER BALKONDA.
Uludağ’daki hoca onca kar duası eti ama, bir gram yağmadı. Bursa Muhabirimiz bu arada aradı. “Dağda bir gram kar, altın değerinde” dedi.” Haber almış, diyor ki “Allah versin İzmir’e kar yağmaz. Orada bayram varmış” diye soruyor. Dilek Üney, “esnaf burada sıkıntıda” diye de ilave ediyor. Kulağı deliktir arkadaşımızın. Nerden almışsa almış kar haberini. Laf sokuşturuyor bize.
Biz de; gelsinler K.Yakaya. “Her yerde kar var” Adoma’nın şarkısındaki gibi diye cevapladık telefonla. Oradaki hocanın nefesi kısa gelmiş. Üfürüğü uzun hocalar bu sıralar nedense paralel olmuşlar. Şimdikiler gibi Paralellim’ler, tükenmiş, “Terelellimleri” oynuyorlarmış.
Coşkulu karşılama karşısında duygulanan Karşıyaka Belediye Başkanı Cevat Durak, “Sizlerle birlikte 2004’den bu yana güzellikleri yaşadık. Türkiye’nin aydınlık yüzü olduk. Bizler Cumhuriyetin bekçileri, Mustafa Kemal’in askerleriyiz. 31 Mart’tan sonra da, sizlerle birlikte bu mücadeleye devam edeceğiz” dedi. Başkan Durak, daha sonra ise, 50 bin kişi ile birlikte “Kaf Kaf” çekerek, Karşıyakalıları selamladı.
Tam elli bin kişi vardı. Kimi sevdaluklar için toplandı. Kimi Kaf Sin Kaf demek için, kimi kar sevdasına kapıldı, kimi, topluca baharı karşılamak için kenetlendi. Kimisi yiten aşkının ardından ağıtlar yaktı. Her kafadan ayrı ses, her göğüsten ayrı nefes çıkıyordu. Her birilerinin yüzünde rengarenk sinema oynuyordu. Kimi üç buutlu, kimi panaromik.
Şu gerçek de görüldü kl, her türlü sloganların atıldığı nostalji gecesindeki coşku, gelip gelip " Yaşa Mustafa Kemal Paşla Yaşa" şarkısı ile zirve yaptı. Bir ağızdan 50 bin kişinin söylediği şarkı, Onuncu yıl Marşı ile zirve yaptı.
Şubat bitmek. Şunun şurasında ne kaldı. Cemreler düştü, bir teki kaldı. Ağaçlar çiçeğe durdu, yakında meyve verecek. Marta ne kaldı. Onun da yarısı yaz, yarısı kıştır zaten.
Bir nostalji gecesiydi herkes kafasına göre takıldı işte. Herkes mesuttu.
İşte K.yaka buydu. Başka türlü olamaz. Aşağı da kurtarmaz !