- Kategori
- Şiir
Lamia

ben Lamia…
kendi ellerimle öldürdüm çocuklarımı.
ve tanrı Zeus
cezam daim olsun diye acıya sabitledi göz kapaklarımı…
Oysa Zeus’u sevmekti tek suçum,
çocuklarımız suç delilleri…
*
kutsal taş tabletlerde
adından söz edilen yılan saçlı kadın benim…
ben kendi denizlerinde maviliğini kaybeden bir akşamüstüyüm…
sarhoş erkeklerin koynundaki vurdumduymazlık benim.
*
ben Lamia
ojeli tırnaklarının altında bin yılların pençesini saklayan kadın…
asîl prenslere önce kendi bedenini,
sonra da gümüş kâselerde zehir sunan benim.
Ben çocuklarının katili Lamia, ben baştan başa Akdeniz…