Madam Bovary, Sizi Böyle Bilmezdim(!) (Ricam Aşkla Ağlamandır.)

Seneler sonra yine bir araya geldik. Kocanızı niye getirmediniz?

Hastalarının peşinden koşturmaktan yorulmadı zavallı. Lakin siz bıktınız otur otur onu evde beklemekten. Emma, siz başka dünyaların insanısınız. Durmayın, koşun o dünyalara!...

O dünyaların insanları bu dünyaların insanlarından pek de farklı değil ama...

Değişik "şey" yaşamak istiyorsun, anladım, o zaman YAŞA!... Madam, paralı parasız erkekler aynı, sadece biraz havaları farklı. Ha siz farklı hava almak istiyorsanız, önden buyrunuz...

Emma, siz gerçekten sevdiniz mi, önce kendinizi, sonra hayatı, ardından kocanızı, daha daha, aşıklarınızı; Madam, aramızda yabancı yok, hiç o manada AŞIK oldunuz mu?

Anladım, "yalın mutlu" olmaktı arzunuz.

O zaman, bu zaman fark etmez, diyorsunuz, yaşanacak ne varsa al baştan yine aynı duygularda yaşardım. İyi bakarsan bana, yenilmediğimi görürsün, yiterken KESİN kazanandım ben! İnanmıyorsan bir daha al baştan oku beni; ama daha dikkatli. 

Sıkışmıştım, sıkılmıştım, sende de olmaz mı bu?

Kaçmalıydım, kaçıyordum küçük küçük. Gayet masum yaşadım bakarsan. Kimseye ne kötülüğüm olmuş; hani mini bakış, ben ettim ben buldum!

Bir hayatım vardı, istediğim gibi olmadı ama, yine de YAŞADIM.

1. Not: Yaşamak, yaşamak, daha yaşamak istiyordum, dolu dolu yaşamak, anlayabiliyor musun beni; fakat ÇAĞ izin vermedi, döneminin kıymetini bil.

2. Not:

Hep aşık olduğumu

sandım,

ben aşk nedir

bilmedim,

yaşamadım;

ama inatla onu

aradım,

önüme kim çıkarsa

onda,

bulamadım,

teslim olmadım savaştım

ve....

İstersen malum sonumu

tekrar tekrar okuyabilirsin,

ricam aşkla ağlamandır.

Ş.Y.