Mahmut Özay'ın öğretmen arkadaşına armağan ettiği şiir (6 )

Öğretmen yazar Mahmut Özay 1935’lerde Siir’te Türkçe öğretmeni iken Atatürk’ün silah arkadaşı olan İsmet İnönü’ye hitaben bir şiir kaleme almıştır. Bu şiiri 17.01.1974’te Kuşadası’nda öğretmen olan yakın arkadaşı Nevzat ÖZBEK’ e kısa bir mektupla hatıra olarak gönderiyor. Adı geçen mektup ve şiirini aynen alıyorum:

<ı>Sayın Nevzat Özbek;

<ı>Kuşadası, 17.01.1974

<ı>İsmet İNÖNÜ için 1935 yılında Siirt Ortaokulu Türkçe öğretmeni iken yazdığım bir şiiri sunuyorum. Hiçbir yerde yayımlanmadı. Okundu sadece toplantılarda. Dosyanızda bulunmasını balki gerekli bulursunuz diye sundum.

<ı>Sevgi ve saygılarımla.

<ı><ı>Mahmut Özay

<ı>Emekli öğretmen

Not : Mahmut Özay konusunda yaptığımız araştırmalar sonucunda değerli öğretmen arkadaşı Nevzat Özbek Bey’den 23.Mayıs. 2003 tarihinde iki hatıra resim ile birlikte elden aldım. Bu şiiri aradan 30 yıl geçtikten sonra bu satırların yazarı tarafından nihayet gerçekleşti, bu kitaba alındı. Sayın Nevzat Özbek’e teşekkür ediyor ve Mahmut Özay’a da Tanrı’dan rahmet diliyorum.

İNÖNÜ’ye

Ne zaman ben yorulsam, içimde duysam hüzün

Şekil alır, karşımda senin gülümser yüzün;

Gözlerin verir bana en kuvvetli inancı,

Sanki “yürü” “durma” der bulacaksın kıvancı.

Ödeve sarılır eskiden daha sıcak,

Derim elbet benim de saçlarım ağaracak,

Ve ülkü yollarında alnımda döktükçe ter

Yüzümde belirecek kırışılar, çizgiler.

Ne zaman bir tirenin duysam çelik sesini

Seni dinlemiş gibi içime sevinç dolar;

Silkindi uykusundan, derin ıssız ovalar,

Toprak damlar bıraktı, kara düşüncesini.

Biz sende gördük nasıl bağlanılır bir Şef’e;

İnan ki Türk Gencinin bir ereği olacak,

Senin gibi çalışmak, yılmamak yorulmamak,

Rahat yüzü görmemek, varmayınca hedefe

Ey büyük Ata’mızın değerli arkadaşı,

Azminle, iradenle kazandın her savaşı,

Yurdu hazırlayansın kuvvetli bir yarına,

Ta içimden bir saygı senin ak saçlarına.

Mahmut Özay

Siirt, 1935

Not: Bu şiir hiçbir yerde yayımlanmamıştır.

MENDERES TÜRKÜLERİ

Güneş batarken artık çapalar bırakılır,

Menderes’te yıkanır terleri alınların.

Yollarda beste yapar, sesleri nalınların.

Bu seslere türküler ve maniler yakılır.

Tunç vücudu çobanın ihtirasla kucaklar,

Çırpınır kulaç atar, köpüklendirir suyu,

Besbelliki civarda olmadığından kuyu

Kızlar şimdi buradan testi dolduracaklar.

Gece ay Menderes’le başlarken konuşmaya,

Esen hafif rüzgarla ortalıkta serinler,

Her şey artık bir coşkun cura sesini dinler;

Efemin türküsüdür akseden dağdan dağa.

Mahmut ÖZAY

<ı>

NEFES

Düşünki ne geniş gönül

İstemiyor bağış ödül

Be hey sersem yobaz fodul

Sen seni bil demiş adam

Sen seni bilmezsen eğer

Zerrece yok sende değer

Mutluluk istersen eğer

Sen seni bil demiş adam

Seveceksin şu yaprağı

Onu yetiştiren toprağı

Düşünme hiç solu sağı

Sen seni bil demiş adam

Tanrı evet la yem ezel

Sana vermiş akıl ve el

Onar herşeyi yap güzel

Sen seni bil demiş adam

O ne geniş bir gönüldür

Herşey ona pembe güldür

Bir pınardır güldür güldür

Sen seni bil demiş adam

Özay, Bektaş Veli ile

İnsanı aşk seli ile

Bir katrayım onu bile

Sen seni bil demiş adam. ( * )

Mahmut ÖZAY

25. 03. 1969

( * ) Hayatı, sanatı, Eserleri

ve Eserlerinden Seçmeler Mahmut Özay- Abdülkadir Güler -Aydın 2004