Maksadım tartışmak değil!

Salonla mutfağın arasına, dar çerçeve içine renkli camlar yerleştirerek parapet yapmıştım. Hanım, camın birine “bereket duası “ kartı takmış! Arapça yazılı!

Komik tarafı; ters yerleştirmiş kartı!

Görüp dalga geçtiğim için savunma refleksiyle suçu Kerem’e attı!

“Ulan bu bereket duasını niye ters takmışsın buraya? Ben de diyorum ki niye bu evde bet bereket kalmadı! Elektrik, su, mutfak giderleri aldı başını gitti! Bundan işte!”

“Kerem düşürmüştür onu!”

“Peki kim taktı sonra yerine? Kerem mi?”

Bir ara da “karınca duası” asmıştı oraya! Evi karıncalar istila etti!

“ Yahu kaldır şunu oradan! Karıncalar hatim etmeye geliyorlar bize! “

İnandı her halde!

Kaldırdı duayı camdan!

Tesadüf işte, o günden beri ne gelen var ne giden!

Bir de, hani domatesin içinden, balın peteğinden, bulutlardan Arapça Allah yazıları çıkar ya onlara gülerim.

Diyorum ki Ahmet; sen, din eğitimi okullarda verilsin, genç dimağlar, dinlerini bir tarikatın, bir cemaatin uydusu olmadan okusun öğrensin derken boşuna uğraşıyorsun!

Arasınlar Allah’ı domatesin içinde yahu!

Mucize Müslümanları oluşsun!

Geçen gün bir arkadaşla konuşuyordum. İki deniz arasından, suların birbirine karışmamasından bahsediyoruz!

“Bunu Kuran mucize alarak haber vermiyor ki? Örnekliyor! Bunu o yıllarda herkes biliyor! Hindistan-Yemen arasında gemicilik yapan herkes bilir! Denizin ortasında tatlı su kaynağı var!”

Bilmeyene öğrendiği her şey mucize geliyor!

“Bilenle bilmeyen bir olur mu?”diye boşuna mı söylenmiş!