Manevi huzur

Biraz sonra pasta kesecekler gibi

çatal bıçak gürültüsü vardı

akşam saatinde altıncı biramı yudumladığım

Eskişehir’in teras katında…

Tek isteğim biraz manevi huzurdu

ve orada bulmuştum

kimi ibadethanede

kimi meyhanede bulur

huzurun yolu farklıdır.

Beklentim yoktu

ellerim gibi amaçsız kalmak istedim bir süre 

herkesin kaybetmeye hakkı olduğunu düşünüyordum

ve kazanmak zorunda olduğuma inandırılmış olmaktan sıkılmıştım. 

Sonra sigara içmek için balkon bölümüne geçtim.

Dışarı açılan demir kapının hemen arkasında duruyordum

ve biri o kapıyı sağlam açsa yüzümde şekil değişikliği yapabilirdi.

Çok geçmeden biri açtı kapıyı ve zayıf bir kadının

siyah naylon çorap içindeki ince bacağı belirdi.

Beni kapının arkasında görünce korktu kadın,

yo tipimden değil

beni kapıyla incitmekten ki incitme konusunda

genelde soğukkanlıdır kadınlar.

Biz erkekler duygusal davranırız

birkaç eşya kırar ya da duvara yumruk atar

genellikle elimizi sakatlarız.

Bu hareket fiziksel şiddetin ötesine geçmez ve asla acımızı dindirmez.

Oysa kadınlar nasıl işkence edeceklerini bilirler.

Ruhu mengeneye alır, kerpetenle sökerler cevherini.

Neyse, kadın yüzüme bakıp “kapı arkası, durmak için tehlikeli yerdir.” Dedi.

Cevap vermek için acele etmedim.

Bir nefes çektim sigaramdan. “Ben insanlara güveniyorum.”

Sigarasını içerken gözlerime baktı ki bu iyi bir başlangıçtı.

Biraz bekledikten sonra konuştu: “Öğrenci misin?”

“Bir zamanlar.” Verdiğim her cevaptan sonra keskin bakışlarını

hissediyordum. Evet, dedim. Alabilirsin onu, hemen burada, balkonda.

Halka açık alanda seks. Bir bu kalmıştı yapmadığın!

Sonra kadının baş parmağını farkettim.

Buruşuk, küçük penisi andırıyordu.

Parmakları yerinde penis olan bir kadın!

Bir anda heyecanımı yitirdim.

Uzun sessizlikten sonra sigaramı kuma batırıp içeri girdim.

Bir daha görmedim onu. 

İçki servisi yapan kızla bakışmayı seviyordum.

Bir içki söyledim ve

garson kızı bekledim.