Manilerimiz - 2

MUCUR MANİLERİ / - 2

tele vurdum tezene

hevenk astım hezene

alıp başını gitsin

uymayanlar düzene

*

kerpiç evi kat gibi

ağız burun hat gibi

kostak kostak salınır

esahtan avrat gibi

*

sürüye saldım koyunu

seyreyle sen oyunu

seni yâr eder miydim

bilseyidim huyunu

*

sap yığını harman gibi

öğütleri derman gibi

senin sözün emir mi

padişah’tan ferman gibi

*

arıcak yolu bayır

Mucur’un önü çayır

sana bir teklifim var

ne olur deme hayır

*

hezene hevenk astım

cereye peynir bastım

lâfım önünde durma

sana değil ki kastım

*

Mucur’un içi Pazar

alan-satan ne yazar

mavi boncuk tak da gel

değmesin sana nazar

*

avluda derin kuyu

dibinin serin suyu

sevdiğim kız çok inat

tıpkı anasının huyu

*

keçiden koyun olmaz

sana hiç doyum olmaz

gel ağlatma beni

ciğere oyun olmaz

*

terazinin kefesi

oğlan erkek efesi

meyhaneden gelenin

rakı kokar nefesi

*

kara düğme beninde

astar sökük yeninde

sana azık haramdır

ter kokmuyor teninde

*

şu dağın yamacına

dayanamam acına

dönüp bana bakıyor

bir şey söyle bacına

*

bostanında karık var

ayağında çarık var

tövbe varmam ben ona

dudağında yarık var

*

çeten saman sarısı

uçup gitti yarısı

koca buldum gidiyom

sana olsun darısı

/manidar

muzaffer yıldırım

(Bu maniler, içinde yaşadığım toplumun  (mucur) örf adet ve geleneklerinden esinlenerek tarafımdan yazılmıştır)