Martı tüyü

Denizin kokusundan doğan bir huzur varken içimde ve ararken mutluluğu kendimde, uzak diyarların ücra bir köşesinde, boğuk bir korku, bir martı sesi ve dalgaların mutluluğu...

Baharın gelişi belli etmez kendini.Buraların sisi, soğuğu, yağmuru...Ufuktan doğan güneş, aralar bulutlu perdeleri, göğün küskün durumunu.

Kumsalı süsleyen farklı tonlarda kayalıklar ve küçük küçük kulübeler var.Sabahları balıkçı tekneleri açılır mavi sulara ve peşindende martılar.

Martılar, uçuşmalar, çığlıklar...

Ve bir martı tüyü düşer iskeleye, özlem artar, hüzün uzar ve ümitler azalır.Gözler, ufukta başka bir iskele arar.Uzaklarda bir yerlerde sıcacık bir ev bekliyordur sanırlar.Böyle boş bir hayale dalar, yalnız insanlar.

Sevgiyi arayan gözler yerini martı sesleri ve yosun kokusu arasında uğurlar uzaklara.Yeni bir umut isteyen gözleri beklemekten bıkmayacakmışçasına uzakalara uğurlar hayallerini.Bir martı tüyü ve ağır bir yosun kokusuyla...