- Kategori
- Öykü
Mastürbasyon, ölüm, aşk ve beyaz fotoğraflar - 7

Kayıt 12
Fotoğraf, muhabirliği iki yıl önce bırakmış bir çocuğa aitti, bunu gazeteden öğrendim. Çocuk şu anda uzak bir sahil kasabasında yaşıyordu. Gariptir, Ölüm Yolu’ydu kasabanın adı. Aklımdan geçen ilk şey o kasabaya gidip o muhabirle tanışmak, ölümün hikayesini dinlemekti. O bir ölüm fotoğrafçısıydı. Evi satın aldığım çocuğun ve intihar eden babasının hikayesini ancak o anlatabilirdi bana.
İlk otobüsle yola çıktım tabii.
Kayıt 13
Güzel bir kasabaydı, sadece bin kişi yaşıyordu. Kalabalık olmayan bu kasabada çocuğu bulmam hiç de zor olmadı. Karşısına çıktığımda sanki beni bekliyormuş gibi gülümsedi. Evine davet etti hemen. Adı Ali’ydi. Sıcak kahvelerimizi içerken anlattım ona ne istediğimi...
Fotoğrafı gösterdim, bu fotoğrafın hikayesini ve fotoğraftaki çocuğun nerede olduğunu öğrenmek istediğimi söyledim. Bunu neden istediğimi sordu.
“Çünkü ölüm beni ayakta tutuyor.” dedim.
Güldü. Öteki odaya gidip bir dolu fotoğrafla döndü. İntihar eden adamın fotoğrafları, oğlunun balıklar tarafından yenmiş cesedinin fotoğrafları, bıçakla vücuduna resim çizilen çocuğun fotoğrafları, vs, vs...
Sonra da hikayeyi anlattı bana. çünkü çocuk ona her şeyi anlatmıştı. Tamam, hikayelerden sonra tuvalete gidip mastürbasyon yaptım. Eski ev geldi gözlerimin önüne, kendi evim geldi, kanlı vücutları düşündüm, bir gelinliğin beyazı yapıştı elime, elimi yıkadım.
Fotoğrafları bana vermek istediğini söylediğinde neredeyse bayılacaktım. Kasabayı terk ederken mutluydum, içimde hiçbir sıkıntı yoktu
DEVAM EDECEK